Abstract:
Bu çalışma, 2014 yılında farklı karayemiş tiplerine ait meyvelerin depolama süresince kalite değişimleri ile patolojik ve fizyolojik bozuklukları belirlemek amacıyla yürütülmüştür. Ordu ilinde sekiz farklı karayemiş (Prunus laurocerasus) ağaçlarından hasat edilen meyveler 0°C sıcaklık ve %90 oransal nemde 60 gün süreyle muhafaza edilmiştir. Depolama başlangıcında ve depolama süresince 15 gün aralıklarla alınan örneklerde bazı kalite değişimleri ve kayıplar incelenmiştir. Karayemiş tiplerinin meyve ağırlığı, en ve boy değerleri sırasıyla 1.80-4.93 g, 14.27-20.95 mm ve 13.75-19.21 mm arasında değişmiştir. Karayemiş meyvelerinde hakim şeker fruktoz olup, 6.93-8.03 g/100 g yaş ağırlık (YA) arasında değişirken, glikoz miktarı 1.89-2.22 g/100 g yaş ağırlık (YA) arasında değişmiştir.
Yalnızca 60 günlük depolama sonunda, Tip 3 no'lu karayemiş tipi dışındaki karayemiş tiplerine ait meyvelerde %1.92-%12.46 oranında çürüklük gelişimi saptanmıştır. Depolama sonunda ağırlık kaybı Tip 4 no'lu karayemiş meyvelerinde en yüksek (%4.92), Tip 1 no'lu karayemiş meyvelerinde ise en düşük (%1.38) bulunmuştur. Depolama süresince Tip 3 ve Tip 4 no'lu karayemiş meyvelerinin h° değeri, suda çözünür kuru madde ve titre edilebilir asit miktarı en yüksek bulunurken, saptan kopma kuvveti ve C* değeri en düşük bulunmuştur. Tip 3 no'lu karayemiş meyvelerinin ortalama toplam fenol miktarı ve antioksidan aktivitesi en yüksek olmuş, sırasıyla 148.6 mg GAE/100 g yaş ağırlık (YA) ve 101.06 µmol TE/g YA olarak saptanmıştır. Tip 8 no'lu karayemiş meyvelerinin beğeni puanı en yüksek iken, genel olarak depolama sonunda Tip 4 ve Tip 3 no'lu karayemiş tiplerinde salkım esmerleşmesi daha belirgin olmuştur. Sonuçlar; karayemiş tiplerine ait meyvelerin fiziksel, kimyasal ve biyokimyasal özellikleri bakımından önemli farklılıkların olduğunu göstermiştir. Tüm karayemiş tiplerinin meyveleri 45 gün, Tip 2, 7 ve 8 no'lu karayemiş tiplerinin meyveleri 60 gün süreyle başarıyla depolanabileceği saptanmıştır.
