İslâm düşüncesinde en önemli kavramların başında gelmektedir. Din,
iman ile başlamakta ve onunla birlikte anlam kazanmaktadır. İman kavramının
önemine binaen imanın ne olduğu münakaşalarını ilk dönemlerden itibaren
görülmüştür. Mâhiyeti itibarıyla somut ve evrensel bir karşılığı bulunmaması ona
farklı anlamlar yüklenilmesini kaçınılmaz kılmaktadır. İlk dönemlerde iman
kavramına yüklenen anlamlar Kitâbu’l-İman başlığı altında neşr edilmiştir. Bu
eserler incelendiğinde İslâm düşünce tarihinde iman kavramına yüklenen anlamlar
gün yüzüne çıkmaktadır. Bu çalışmada ilk dönem imanın mahiyeti tartışmaları
Zeyd b. Ali, Ebû Hanîfe ve Kâsım b. Sellâm’ın risâleleri ışığında ele alınmıştır.
Giriş kısmında öncelikle imanın mâhiyeti hakkında yapılan tartışmaların
tarihçesine yer verilmektedir. Akabinde ilk dönem âlimleri arasında yer alan, fikrî
yaklaşımlarıyla gerek geçmişte gerekse günümüzde insanlığa ışık tutan Zeyd b.
Ali, Ebû Hanîfe ve Kâsım b. Sellâm’ın hayatı ve ilmî kişiliklerine değinilmiştir.
Birinci bölümde imanın kavramsal tahlili yapılarak imanın mâhiyetine dair İslâm
düşüncesindeki yaklaşımlara yer verilmektedir. İkinci bölümde ise kronolojik
olarak bu âlimlerin iman nazariyeleri geniş çaplı olarak ele alınmaktadır.
Faith is one of the most important concepts in Islamic thought. Religion
begins with faith and gains meaning with it. Due to the importance of the concept
of faith, the debates about what faith is have been seen since the first periods. The
fact that it does not have a concrete and universal equivalent in terms of its nature
makes it inevitable to attribute different meanings to it. The meanings attributed to
the concept of faith in the early periods were published under the title of Kitâbu'lİman. When these works are examined, the meanings attributed to the concept of
faith in the history of Islamic thought come to light. In this study, the discussions
on the nature of the early faith, Zayd b. Ali, Ebû Hanîfe and Kâsım b. Sallam's
Considered in the light of epistles. In the introduction part, firstly, the history of
the discussions about the nature of faith is given. Afterwards, Zeyd b. Ali, Ebû
Hanîfe and Kâsım b. Sallam's life and scientific personalities are mentioned. In
the first part, the conceptual analysis of faith is made and the approaches in
Islamic thought about the nature of faith are given. In the second part, the faith
theories of these scholars are discussed in a chronological order.,man,
