Sporcularda Üniversite Spor Ortamı ile Profesyonellik Düzeyleri Arasındaki İlişkinin İncelenmesi

Abstract

Amaç: Bu çalışmanın amacı sporcularda üniversite spor ortamı ile profesyonellik düzeyleri arasındaki ilişkinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Çalışma, nicel araştırma yöntemlerinden betimsel nitelik taşıyan ilişkisel tarama modeli kullanılarak yapılmıştır. Çalışma evrenini Türkiye’deki 18 yaş ve üzeri sporcular oluşturmaktadır. Örneklemini ise Ordu, Samsun, Giresun ve Gümüşhane illerinde bulunan spor yükseköğretim programında öğrenim gören sporcu öğrenciler oluşturmaktadır. Çalışmada veri toplama aracı olarak kişisel bilgi formu, Üniversite Spor Ortamı Ölçeği ve Sporcular İçin Profesyonelizm Ölçeği kullanılmıştır. Verilere uygulanan normallik testi sonucunda verilerin normal dağılım gösterdiği belirlenmiştir. İstatistiksel analizlerde Student t testi, tek yönlü varyans analizi, Tukey çoklu karşılaştırma testi ve Pearson korelasyon analizi kullanılmıştır. Bulgular: Çalışmada katılımcıların cinsiyet, gelir durumu, spor yaşı, üniversite ve sınıf değişkenlerine göre ölçek puanları arasında anlamlı farklılık görülmezken; yaş, spor türü ve sporcu lisansı değişkenlerinde bazı alt boyut ve toplam puanlarda anlamlı farklılıklar belirlenmiştir. Sporcuların üniversite spor ortamı ile profesyonelizm puanları arasında ise pozitif yönde ve orta düzeyde anlamlı ilişki tespit edilmiştir. Sonuçlar: Çalışma sonuçlarına göre 26 yaş ve üzeri sporcuların 18-25 yaş aralığındaki sporculara göre profesyonellik düzeylerinin daha yüksek olduğu belirlenmiştir. Buna göre yaş arttıkça profesyonellik düzeyinin de artması beklenmektedir. Sporcuların zamanla daha fazla deneyim kazanacağı ve bunun neticesinde daha profesyonelce yaklaşım sergileyeceği söylenebilir. Takım sporcularının ise bireysel sporculara göre spor ortamı puanlarının anlamlı düzeyde daha yüksek olduğu görülmektedir. Bunun nedeninin ise üniversitelerde düzenlenen spor organizasyonlarının daha çok takım sporlarına göre olmasından kaynaklandığı söylenebilir. Geleneksel branşlarda düzenlenen organizasyonların bireysel sporlara göre daha fazla olduğu düşünülmektedir. Spor yükseköğretim kurumlarının ve ilgili spor federasyonlarının bireysel sporlara yönelik organizasyon sayısını arttırması önerilmektedir. Böylece bireysel sporlarla uğraşan sporcuların becerilerini sergilemeleri ve deneyim kazanmaları beklenebilir. Son olarak sporcuların üniversite spor ortamı düzeyleri arttıkça profesyonellik düzeylerinin de arttığı belirlenmiştir. Üniversite spor ortamı, spor yükseköğretim kurumlarındaki ders müfredatı, yerleşke içerisindeki tesisler ve spor kulüpleri ile ilgilidir. Bu faktörlerin kaliteli ve amaca uygun hizmet etmesinin, sporcuların profesyonellik düzeylerine olumlu anlamda etki edeceği düşünülmektedir.

Aim: The aim of this study is to examine the relationship between the university sports environment and the level of professionalism among athletes. Material and Method: The study was conducted using a relational survey model, which is a descriptive approach among quantitative research methods. The population of the study consists of athletes aged 18 and above in Turkey. The sample consists of student-athletes enrolled in sports higher education programs in the provinces of Ordu, Samsun, Giresun, and Gümüşhane. In the study, data were collected using a personal information form, the University Sports Environment Scale, and the Professionalism Scale for Athletes. The normality test applied to the data indicated that the data followed a normal distribution. Statistical analyses included the Student's t-test, one-way analysis of variance, Tukey's multiple comparison test, and Pearson correlation analysis. Results The study found no significant differences in scale scores based on participants' gender, income status, years of involvement in sports, university, and class variables. However, significant differences were identified in some sub-dimensions and total scores based on age, type of sport, and athlete licensing variables. A positive and moderate level of significant relationship was found between athletes' scores in the university sports environment and professionalism. Conclusions: According to the study results, it was determined that athletes aged 26 and above have a higher level of professionalism compared to athletes in the 18-25 age range. Based on this, it's expected that as age increases, the level of professionalism also increases. It can be stated that athletes will gain more experience over time, leading to a more professional approach. It is observed that team athletes have significantly higher sports environment scores compared to individual athletes. This could be attributed to the fact that sports events organized in universities are more focused on team sports than individual sports. It is believed that the number of events organized in traditional sports branches is higher compared to individual sports. It is recommended that sports higher education institutions and relevant sports federations increase the number of events for individual sports. This is expected to allow athletes participating in individual sports to showcase their skills and gain experience. Lastly, it was determined that as athletes' university sports environment levels increase, their professionalism levels also increase. University sports environment is related to the course curriculum in sports higher education institutions, facilities within the campus, and sports clubs. It is believed that these factors providing quality and purposeful services will positively impact athletes' professionalism levels.