Hasat Sonrası Salisilik Asit ve Maleik Hidrazid Uygulamalarının Depolama Süresince Patatesin Kimyasal Yapısı ve Sürgün Gelişimi Üzerine Etkileri

Abstract

Bu tez çalışmasında Marabel ve Agria patates çeşitlerine depolama öncesinde salisilik asit (0, 500 ve 1000 ppm) ve Maleik Hidrazid (0, 1500 ppm ve 3000 ppm) uygulamaları ile depolama süresi boyunca yumruların fizyolojik ve kimyasal yapılarında meydana gelebilecek değişimleri en aza indirmek amaçlanmıştır. Depo çalışması, tesadüf parselleri deneme deseninde faktöriyel düzenlemeye göre 3 tekerrürlü olarak kurulmuştur. Depolama öncesinde hazırlanan çözeltiler sprey yardımı ile yumrulara pülverize edilerek uygulanmış olup, 150. günün sonund a depolama süreci sonlandırılmıştır. Depolama boyuna incelenen çeşitlere ait ağırlık kaybı, kuru madde oranı, C vitamin miktarı, toplam şeker oranı, indirgen şeker oranı, sukroz, protein, toplam fenolik madde oranı toplam antioksidan kapasite (DPPH) ve top lam suda çözünür madde miktarlarında yapılan uygulamalar ile birlikte istatistiksel olarak önemli farklılar tespit edilmiştir. Yine depolama sonrasında incelenen sürgün veren yumru oranı, sürgün sayısı ve sürgün uzunluğu değerlerinde de istatistik olarak ö nemli farklılıklar bulunmuştur. Her iki çeşitte de kontrole göre en az ağırlık kaybı 1500 ppm MH uygulamasından elde edilmiştir. Uygulama yapılamayan yumrularda Marabel patates çeşidindeki kuru madde oranındaki artış başlangıca göre %26 iken Agria patates çeşidi daha kötü performans göstererek %41 oranına ulaşmıştır. Toplam şeker miktarları her iki patates çeşidinde de depolama sonunda artış göstermiştir. Marabel çeşidinde en yüksek artış miktarı %28.57 olarak 500 ppm SA x 1500 ppm MH uygulanan parsellerde meydana gelirken Agria çeşidinde ise meydana gelen artış miktarı %35.37 olarak 3000 ppm MH uygulanan parsellerde tespit edilmiştir. Uygulama yapılmayan yumrulara göre Agria çeşidinde 500 ppm SA ve 1500 ppm MH sürgün oluşumunu yaklaşık %30 oranında azaltmış tır. Marabel patates çeşidinde ise SA uygulamasının tek başına %25 oranında sürgün sayısındaki artışı engellediği tespit edilmiştir. Sonuç olarak depolama süreci boyunca meydana gelen kayıpları azaltma konusunda SA ve MH uygulamalarının etkili olabileceği ancak bu etkinin çeşitlere göre farklılık gösterdiği, Marabel patates çeşidinin depo perfor mansının incelenen parametreler doğru ltu sunda çoğunlukla daha iyi olduğu söylenebilir.

The aim of this study was to minimize the changes in the physiological and chemical structures of Marabel and Agria potato varieties by applying salicylic acid (SA) (0, 500 and 1000 ppm) and Maleic Hydrazide (MH) (0, 1500 ppm and 3000 ppm) prior to storage. The experiment was established according to the factorial design in completely randomized plots with 3 replicates. The solutions were applied to the tubers by pulverization, and the storage process was terminated at the end of the 150th day. Depending on applications statistically significant differences were found for weight loss, dry matter ratio, vitamin C content, total sugar ratio, reducing sugar ratio, sucrose, protein, total phenolic content, total antioxidant capacity (DPPH), and total watersoluble content of the traits during storage. Statistically significant differences were also found in the shoot ratio, number of shoots per tuber and shoot length values. In both varieties, the least weight loss values compared to the control was obtained from the 1500 ppm MH treatment. In untreated tubers, the increase in dry matter content was 26% in Marabel cultivar compared to the beginning, while Agria cultivar performed worse and reached 41%. Total sugar content increased in both potato varieties at the end of storage. The highest increase in Marabel was 28.57% in plots treated with 500 ppm SA x 1500 ppm MH, while it was 35.37% in Agria in plots treated with 3000 ppm MH. Compared to untreated tubers, 500 ppm SA and 1500 ppm MH reduced shoot formation by about 30% in Agria variety. In Marabel potato variety, SA alone inhibited the increase of number of shoots by 25%. As a result, it can be said that SA and MH treatments can be effective in reducing tuber quality losses during the storage process depending on cultivars. In this study the storage performance of the Marabel potato variety is generally better than Agria in terms of the parameters examined.