Hz. Peygamber (s.a.v) vefat ettiği zaman Kur’ân-ı Kerîm bir kitap halinde değildi. Ancak, Hz. Ebû Bekir (r.a)’in hilâfeti döneminde yapılan Yemâme Savaşı (12/632), Kur’ân’ın kitap haline getirilmesi hususunda dönüm noktası olmuştur. Çünkü bu savaşta birçok hâfız sahâbî şehit düşmüştür. Hz. Ömer (ra)’in, Kur’ân-ı Kerîm’in kitap haline getirilmesi teklifi ashâb tarafından kabul görmüştür. İlerleyen süreçte, Zeyd b. Sâbit (ö.45/665)’in başkanlığında tespit komisyonu oluşturulmuş, dikkatli bir çalışmadan sonra Kur’ân-ı Kerîm kitap haline getirilmiştir. Hz. Ömer (r.a) döneminde, Irak, İran ve Suriye gibi ülkeler fethedilmiş, İslâm coğrafyası genişlemeye başlamıştır. Hz. Osman (r.a) dönemine baktığımızda, fetihler kararlılıkla devam etmiş ve yeni yerleşim yerlerinde iskân politikası sekteye uğramamıştır. Ayrıca, ilmî donanıma hâiz sahâbeler, fethedilen bölgelerde eğitim-öğretim hayatının yönlendiricisi olmuşladır. İslâm dînine yeni giren müslümanların ilk muhatabı Kur’ân olmuştur. Tabi ki akla gelen ilk soru, Kur’ân okumanın nasıllığıdır. Çünkü bu konuyla alakalı çeşitli sıkıntılar ortaya çıkmıştır. Örneğin, lehçe ve şive farklılıkların bulunması, yabancı insanların Arapça’yı pek fazla bilmemeleri ve o dönemde Kur’ân’ı Kerîm’in bütün olarak, harekeleme ve noktalama sisteminin oluşmamasıdır. Bu gibi zorlukların ve sıkıntıların önüne geçmek için Hz. Osman (r.a), kendisine verilen asıl ve tek olan mushaf’ı istinsâh (çoğaltılması) ettirmiştir. Özellikle kurrâ sahâbelerin yeni şehirlere, İslâmi ilimlerin öğretimi hususunda iskân etmeleri için hassas davranmıştır.
Hz. Osman (r.a), Hz. Ali (r.a), Zeyd b. Sabit (r.a), Ubeyy b. Kab (r.a) ve Abdullah b. Mes’ud (r.a) gibi sahâbiler Kûfe’ye yerleşmiş, kıraat ve hadis ilminin bu bölgede yayılmasına katkıda bulunmuşlardır. Daha sonra tâbiîn nesli, ashâb-ı kirâmın eğitiminden geçerek, bu ilimlerin gelişmesine ve sistemleşmesine katkıda bulunmuşlardır. Üçüncü tabakadan olan Âsım b. Behdele böyle verimli bir ortamda yetişmiş, kıraat ilminde otorite olan tâbiîn âlimlerinden ders almış ve hocası Ebû Abdurrahmân es-Sülemî’den sonra Kûfe’de Reîsül-Kurrâ olmuştur. Ayrıca Kûfe’nin tâbiîn âlimlerinden hadis rivayetinde bulunmuştur. İmam Âsım kıraat ilminde otorite cerh ve ta’dil âlimlerinin tespitlerine göre sika bir râvidir. Rivayetleri genel olarak Kütüb-i Tis’a’da ve diğer hadis kaynaklarında geçmektedir.
Hz. The Holy Quran was not in the form of a book when the Prophet (pbuh) died. However, Hz. The Battle of Yamama (12/632), which took place during the caliphate of Abu Bakr (r.a), was the turning point in compiling the Quran into a book. Because many Hafiz Companions were martyred in this war. Hz. Omar (ra)'s proposal to compile the Holy Quran into a book was accepted by the companions. In the following period, Zayd b. A detection commission was formed under the chairmanship of Thabit (d.45/665), and after a careful study, the Holy Quran was turned into a book. Hz. During the reign of Omar (r.a), countries such as Iraq, Iran and Syria were conquered and the Islamic geography began to expand. Hz. When we look at the period of Osman (r.a), the conquests continued with determination and the settlement policy in new settlements was not interrupted. In addition, the scientifically equipped companions became the guides of educational life in the conquered regions. The first address of Muslims who newly converted to Islam was the Quran. Of course, the first question that comes to mind is how to read the Quran. Because various problems have arisen regarding this issue. For example, there were differences in dialect and accent, foreign people did not know Arabic very well, and the Quran as a whole did not have a vowel and punctuation system at that time. In order to prevent such difficulties and troubles, Hz. Osman (r.a) had the original and only mushaf given to him copied (duplicated). He was especially sensitive about the Qurra companions' settling in new cities to teach Islamic sciences.
Hz. Osman (r.a), Hz. Ali (r.a), Zayd b. Sabit (r.a), Ubeyy b. Kab (r.a) and Abdullah b. Companions like Mes'ud (r.a) settled in Kufa and contributed to the spread of the science of recitation and hadith in this region. Later, the Tabi'in generation received the education of the Companions and contributed to the development and systematization of these sciences. Asım b., who was from the third layer. Behdele grew up in such a productive environment, took lessons from the tabi'in scholars who were authorities in the science of recitation, and became Reîsül-Kurrâ in Kufa after his teacher Ebû Abdurrahmân es-Sulemî. He also narrated hadiths from the natural scholars of Kufa. According to the findings of the authoritative scholars of cerh and ta'dil in the science of recitation, Imam Asim is a reliable narrator. His narrations are generally mentioned in Kutub-i Tis'a and other hadith sources.
