Klâsik Türk edebiyatında, Hz. Peygamber’e duyulan yoğun sevginin
tezahürü olarak ortaya çıkan edebi türlerden biri olan miraçnameler, Hz.
Muhammed’in Mekke’den, Mescid-i Aksa’ya oradan da göklere olan yolculuğunu
konu alan eserlerdir. Kur’an’da isra hadisesine değinilmesine rağmen miraç olayına
açıkça değinilmemesi ile beraber hadis ve tefsir kaynaklarında isra ve miraç
hadisesinin merhaleleri ve ayrıntıları hususunda farklı rivayetlerin olması konu ile
ilgili birçok tartışmalara ve farklı görüşlere sebebiyet vermiştir. Bu meselelerin ana
hatlarıyla incelenip, aklî ve naklî deliller getirilerek çözülmesi hususunda kaleme
alınan eserlerden biri olan Dürerü’l-Mi’râc, İran edebiyatında büyük bir otoriteye
sahip olan Abdurrahman Câmî’nin “Mir’âtü’l-Akâ’id” adlı eserinde müstakil bir
şekilde bulunan “Risâle-i Mi’râciye’sine” yazılmış olan bir şerhtir. Tezimizin giriş
bölümünde şerh ve şerh edebiyatına dair bilgiler verildikten sonra Abdurrahman
Câmî ve Hâfız Abdulkâdir’in hayatı ve eserleri hakkında bilgi verilmiştir. Birinci
bölümünde eser; dil, şerh metodu ve muhteva bakımından incelenmeye tabii
tutulmuştur. İkinci bölümde ise eserin Latin Alfabesine aktarılmış hâli yer
almaktadır.
Classical Turkish literature, prophet Muhammed of the literary genres that
emerged as the manifestation of the intense love for the Prophet, miracnames, Hz.
Muhammad’s journey from Mecca to Masjid al-Aqsa and from there to the skies
are dealt in Miracname. Although the incident od Isra is not mentioned explicitly
in the Qur’an, the fact that there are different narratives about the stages and details
of hadith and commentary has led to many discussions and different opinions on
the subject. Dürerü’l-Mir’ac, which is one of the works that are analyzed in terms
of solving these problems by bringing out the intellectual and transport evidences,
is found in Abdurrahman Câmî’s book Mir’âtü’l-Akâ’id which has great authority
in Iranian literature. İn a private form Risâle-i Mi’râciyye a commentary written.
As the work is an interpretation, in the introduction part of the thesis infirmation
about interpretation and interpretation literature was given. In the same part, there
is information about Abdurrahman Câmî and Hâfız Abdulkâdir. In the first chapter,
the work was examined in terms of language, grammar, meter and literary arts. In
the content part of this chapter, the ascension event (miraj) which is the subject of
the work was explained in general terms through text analysis. In the second part,
the work was transferred into the Latin alphabet
