Türk dil tarihinde Eski Uygurlardan günümüze kadar ulaşan eserlerin dili önem arz etmektedir.
Bu eserler üzerine yapılan metin çalışmaları kadar, dil çalışmalarının da genel Türk diline
katkıda bulunduğu açıktır. Eski Uygur Türkçesinde ayrıntılı olarak ele alınmamış konulardan
biri de ünlemlerdir. Eski Uygur metinlerinden hareketle bir derlem oluşturarak ünlemler tespit
edilmiş ve bir sınıflandırmaya tabi tutulmuştur. Bu tezde Eski Uygur Türkçesi derleminde tespit
edilen (y)A, Ay, ya, ay-a, muna, awu/auu gibi ünlemler seslenme/çağrı, duygu, gösterme, soru,
cevap/onay, kelime biçiminde ünlemler olmak üzere beş kategoride ele alınarak, bunlar
üzerinden tespit ve değerlendirmeler ortaya konmuştur.
In the history of Turkish language, the language of the works that have survived from the Old
Uighurs to the present day is important. It is clear that language studies contribute to the general
Turkish language as much as textual studies on these works. One of the topics that have not
been discussed in detail in Old Uyghur Turkish is interjections. By creating a corpus based on
Old Uyghur texts, interjections were identified and subjected to a classification. In this thesis,
interjections such as (y)A, Ay, ya, ay, ay-a, muna, awu/auu, which were identified in the Old
Uyghur Turkish corpus, were analyzed in five categories: call/call, emotion, demonstration,
question, answer/confirmation, interjections in the form of words.
