April De Angelis is a British playwright and screenwriter born in London to an English mother and an Italian father. This study concentrates on postmodern society and family as portrayed in April De Angelis’ Jumpy, first staged in 2011. This study explores how April de Angelis utilizes three of family theories: The Symbolic Interaction Theory, the Attachment Theory, and the Structural Family Theory, in her Jumpy (2011). Jumpy is a comedy consisting of eighteen scenes that focus on the family and the effects of problems in the household on children and society. In her play, she portrays two contemporary families, reflecting the spouses and their children through a realistic eye to the audience and readers. During the play, De Angelis compares the changes in postmodern families and individuals to the past, as well as the effects of these changes on society. Through this portrayal, she highlights contemporary family and adolescent problems such as communication, cheating, and unprotected sexual intercourse in a realistic manner. The playwright warns families about how the new generations and cultures are in danger due to the destruction of values and the potential loss of concepts like morality, honour, respect, and love. However, De Angelis also demonstrates that even if the family is disturbed in the twenty-first century, it is still the most crucial institution within society that will continue to exist. De Angelis is a playwright who skillfully incorporates family theory suppositions into her works. This study illustrates how these theories are applied and in what context they are used by De Angelis. Additionally, the primary goal of this study is to identify how the playwright presents the problems in postmodern society and family to the audience by using family theories.
April De Angelis, Londra'da İngiliz bir anne ve İtalyan bir babanın çocuğu olarak dünyaya gelen İngiliz oyun yazarı ve senaristtir. Bu çalışma, ilk kez 2011 yılında sahnelenen April De Angelis'ın Jumpy adlı oyununu ele alarak post-modern toplum ve aile üzerine yoğunlaşır. Bu çalışma, April De Angelis’ın Jumpy (2011) oyununda üç aile teorisini: Sembolik Etkileşim Teorisi, Bağlanma Teorisi ve Yapısal Aile Teorisi’ni nasıl kullandığını ele almaktadır. Yazarın Jumpy adlı eseri, aileyi, evdeki sorunları ve bu sorunların çocuklar ve toplum üzerindeki etkilerini konu alan, on sekiz sahneden oluşan bir komedidir. Yazar, eşlerin ve çocuklarının gerçekçi bir gözle yansıtıldığı iki çağdaş aileyi izleyiciye ve okuyucuya sunar. De Angelis postmodern aile ve bireylerin değişimlerini ve onların topluma etkilerini geçmişle karşılaştırır. Aynı zamanda, yazar iletişim, aldatma, korunmasız cinsel ilişki gibi çağdaş aile ve ergenlik sorunlarına gerçekçi bir anlatımla değinir. De Angelis, değerlerin yok edilmesi ve ahlak, namus, saygı, sevgi gibi kavramların potansiyel kaybı nedeniyle yeni neslin ve kültürün karşılaştığı tehlikelere dair ailelere bir uyarıda bulunur. Ancak De Angelis, aile kavramı yirmi birinci yüzyılda olumsuzluklara uğrasa da toplum içinde sonsuza kadar var olacak en önemli kurum olduğunu göstermeye çalışır. De Angelis, eserlerinde aile teorilerinin varsayımlarını ustaca kullanan bir oyun yazarıdır. Bu çalışma, bu teorilerin De Angelis tarafından nasıl ve hangi bağlamda kullanıldığını, postmodern toplum ve aile içindeki sorunları söz konusu teorileri kullanarak izleyiciye yazar tarafından nasıl sunulduğunu ortaya koymaktadır.
