Amaç: Bu çalışma, doğum sonrası babalara verilen bebek bakımı eğitiminin baba-bebek
bağlanması, annenin doğum sonu depresyon ve yaşam kalitesine etkisini belirlemek amacıyla
yapılmıştır.
Gereç ve Yöntem: Tek kör randomize kontrollü deneysel çalışmanın örneklemine, 31 deney
ve 32 kontrol grubu olmak üzere toplam 63 anne ve baba dahil edilmiştir. Çalışma 2019 Eylül2023 Haziran arasında İç Anadolu bölgesinde özel bir hastanede toplanmıştır. Araştırma için
gerekli etik kurul ve kurum izni alınmıştır. Deney grubundaki babalara doğum sonu erken
dönemde (1-4 saat) bebek bakım eğitimi verildikten sonra 2, 3, 4, 8 ve 12. haftalarda telefonla
babaların bebek bakımına katılımları izlenmiştir. Veriler gerekli izinler alındıktan sonra
“Annelere-Babalara Yönelik Kişisel Bilgi Formu”, “Bebek Bakımı Görüş Formu”, “Bebek
Bakımı Katılım Çizelgesi”, “Baba-Bebek Bağlanma Ölçeği (BBBÖ)”, “Edinburgh Doğum
Sonrası Depresyon (EDSD) Ölçeği” ve “Doğum Sonu Yaşam Kalitesi (DSYK) Ölçeği” ile
toplanmıştır. Verilerin değerlendirilmesinde; bağımsız gruplarda t testi, Mann Whitney U testi,
bağımlı gruplarda t testi, Wilcoxon testi, Bağımlı gruplarda varyans analizi ve Friedman testi
kullanılmıştır.
Bulgular: Deney grubundaki babaların BBBÖ ve tüm alt boyutları puan ortalamalarının,
kontrol grubundaki babaların puan ortalamalarından yüksek ve iki grup arasındaki farkın
istatistiksel olarak anlamlı olduğu belirlenmiştir (p<0.05). Deney grubundaki annelerin 4, 8 ve
12. haftalarda EDSD Ölçeği puan ortalamaları kontrol grubuna göre daha düşük ve DSYK
Ölçeği puan ortalamaları ise kontrol grubuna göre daha yüksek bulunmuştur. Gruplar arası
fark istatistiksel olarak anlamlıdır (p<0.05).
Sonuç: Babalara verilen bebek bakımı eğitiminin, baba bebek bağlanması artırdığı, annenin
doğum sonu depresyon riskini azaltmada ve yaşam kalitesini artırmada etkili olduğu
bulunmuştur.
Aim: This study was performed with the aim of determining the effect of training in infant
care given to fathers after birth on father-infant attachment, postnatal depression in the mother
and quality of life.
Material and Method: The sample for this single-blind randomized controlled experimental
study included a total of 63 mothers and fathers, comprising 31 subjects and 32 controls. The
study was collected in a private hospital in the Central Anatolia region between September
2019 and June 2023. Ethics committee and institutional permissions were obtained for the
research. Fathers in the experimental group were given infant care training within the early
life (first 1-4 hours after birth), with telephone in the 2nd, 3rd, 4th, 8th and 12th weeks and
participation in infant care was monitored. After necessary permission, data were collected
with the Personal Information Forms for Mother-Father, Infant Care Opinion Form, Infant
Care Participation Scale, Father-Infant Attachment Scale (FIAS), Edinburgh Postnatal
Depression Scale (EPDS) and Postpartum Quality of Life Scale (PQOLS). Analysis of data
used the independent groups t test, Mann-Whitney U test, dependent groups t test, Wilcoxon
test, dependent groups variance analysis and Friedman test.
Results: Mean points for the FIAS and all subscales were higher for fathers in the experimental
group compared to fathers in the control group and this difference was found to be statistically
significant (p<0.05). Mothers in the experimental group had lower mean EPDS points in the
4th, 8th and 12th weeks compared to the control group, while PQOLS mean points were higher
compared to the control group. These differences were identified to be statistically significant
(p<0.05).
Conclusion: Infant care training given to fathers was effective in increasing father-infant
attachment, reducing postnatal depression risk in the mother and increasing quality of life.
