İyi Tarım ve Geleneksel Tarım Uygulamalarında Yetiştirilen 'Çakıldak' Fındık Çeşidinin Biyokimyasal İçeriği

Abstract

Sürdürülebilir tarım üretimini güçlendirmek için biyoçeşitliliği ve ekosistem yönetimini entegre eden iyi tarım uygulamaları (İTU) öncelikli olarak yerel düzeyde uygulanmakta olup bir taraftan çevresel sürdürülebilirliği artırırken ve/veya korurken, diğer taraftan yüksek verim için kullanılabilecek yaklaşımları ve teknolojileri belirlemektedir. Bu uygulamalar, tarımsal üretim sistemini sosyal açıdan yaşanabilir, ekonomik açıdan karlı ve verimli, insan sağlığını koruyan, hayvan sağlığı ve refahı ile çevreye önem veren bir hale getirmek için yapılması gereken işlemler olarak tanımlanabilir. Bu amaçla Ordu ilinde iyi tarım uygulamalarının yoğun bir şekilde yapıldığı Güvendikli Mahallesinde yürütülen bu araştırmada iyi tarım (İTU) ve geleneksel tarım (GTU) uygulamalarında yetiştirilen 'Çakıldak' fındık çeşidinde biyokimyasal özelliklerin değişimi araştırılmıştır. Çalışma, konusu itibariyle, bölgede yapılan ilk çalışmadır. Araştırma tesadüf blokları deneme desenine göre 3 tekerrürlü olarak düzenlenmiştir. Çalışmada 2021 ve 2022 yıllarında, İTU ve GTU koşullarında birbirinden bağımsız ve farklı yerlerde bulunan üçer bahçe belirlenmiş ve bu bahçelerden hasat döneminde meyve örnekleri alınarak aflatoksinler, E vitamini, su aktivitesi, peroksit, ransimat, toplam yağ, serbest yağ asitleri, yağ asitleri kompozisyonu, nem ve kül analizleri ile hasattan sonraki dönemde alınan toprak örneklerinde standart toprak verimlilik analizleri incelenmiştir. geleneksel sistem ile kıyaslandığında, İTU sistemine ait fındıklarda E vitamini daha yüksek değerlere sahip olmuştur. Öte yandan geleneksel sistem bahçelerine ait fındıklarda da aflatoksin, ransimat ve peroksit değerleri daha yüksek çıkmıştır. Diğer parametrelerin ise yetiştirme sistemlerine göre önemli düzeyde bir farklılık göstermediği belirlenmiştir.

Good agricultural practices (GAP) that integrate biodiversity and ecosystem management to strengthen sustainable agriculture production are primarily implemented at the local level to increase and/or protect environmental sustainability while identifying approaches and technologies that can be used for high yield. These practices can be defined as processes that need to be carried out to make agricultural production systems socially livable, economically profitable and efficient, while protecting human health, animal health and welfare, and the environment. In this research conducted in Güvendikli neighborhood of Ordu, where good agricultural practices are intensively carried out, changes in biochemical properties were investigated in the 'Çakıldak' hazelnut variety grown under good agricultural practices (İTU) and conventional agricultural conditions (GTU). This study is the first research conducted in the region on the subject. The research was arranged with a randomized block design with three replications. In the study, three orchards located independently and in different places under İTU and GTU conditions were identified in 2021 and 2022, and fruit samples were taken from these orchards during the harvest period, and peroxide, rancimat, total oil, free fatty acids, fatty acid composition, aflatoxins, total aflatoxin, vitamin E, water activity, moisture, and ash analyses were performed on the samples, and standard soil productivity analyses were carried out on the soil samples taken after harvest. When compared with conventional systems, hazelnuts derived from good agricultural practices elevated levels of vitamin E. Conversely, hazelnuts from conventional systems demonstrate higher levels of aflatoxin, peroxide, and rancimat parameters. When examining other parameters, it has been demonstrated that there are no statistically significant variances among different cultivation systems.