Son zamanlarda teknolojiye ulaşımın kolay ve ucuz olmasıyla birlikte teknoloji kullanımının yaygınlaşması ve sosyal medya kullanımının artmasıyla dijital istismarda dikkat çeken bir artış gözlenmektedir. Bu çalışmanın amacı online istismara maruz kalmış çocukların/ergenlerin faillere inanma nedenleri, faillerin iletişime geçiş şekilleri ve bu bağlamda önleme yollarını tartışmak ve online ve offline istismara maruz kalma arasındaki farkları ve benzerlikleri çeşitli durumlar üzerinden tartışmaktır. Katılımcılar evrenini amaçlı örnekleme yöntemlerinden kriter örnekleme yöntemi ile ulaşılan ve 12-18 yaş arası online istismara maruz kalan ve gönüllülük usulüne dayalı olarak araştırmaya katılmayı kabul eden çocuk ve ergenler oluşturmuştur. Araştırmada nitel araştırma yöntemlerinden içerik analizi yöntemi kullanılmıştır. Katılımcılar ile yüz yüze ve çevrimiçi görüşmeler yapılmıştır. Yapılan görüşmelerde araştırmacı tarafından hazırlanan araştırma soruları cevaplanmıştır. Araştırma sorularının geçerliği ve güvenirliğinin sağlanabilmesi amacıyla uzman görüşleri alınmış, geri bildirimler doğrultusunda gerekli düzeltmeler yapılarak geçerlik ve güvenirlik sağlanmıştır. Araştırma soruları doğrultusunda elde edilen sonuçlar analiz edilerek kod, tema ve alt temalar belirlenmiştir. Araştırma bulgularına göre çevrimiçi istismar sürecinde bilgi paylaşımının, duygusal bağ kurmanın, devamlı iletişimin ve arkadaş olma çabasının sık başvurulan yöntemler olduğu bununla birlikte stres verici yaşam olaylarının, psikolojik ihtiyaçlara vurgu yapmanın ve aile ilişkilerinin güven kazanma sürecinde katılımcılar üzerinde etkin rol oynadığı görülmüştür. Bulgular, katılımcıların çevrimiçi istismar yaşantıları üzerinde akran etkisi, bilgi eksikliği gibi nedenlerle yeterli farkındalığa sahip olmadıklarını, çevrimiçi istismar yaşantısı sonrasında kendini açma davranışları üzerinde akran etkisi, ebeveyn yapıları, mevcut riskli davranışları, inançları ve düşüncelerinin etkili olduğu görülmüştür. Bu çalışmada bu bulguların dışında çevrimiçi cinsel istismarın hem dünya alan yazınında hem de ülkemizde kendisine yeni yer bulmaya başlaması nedeniyle yeterli çalışmaya ulaşılamadığı görülmüştür. Mevcut literatür ve araştırmadan elde edilen bulgular birlikte tartışılmış, gelecek araştırmacılara önerilerde bulunulmuştur.
Recently, a significant increase in digital abuse has been observed with the common use of technology and the increase in the use of social media, along with the easy and cheap access to technology. The aim of this study is to discuss the reasons why children/adolescents who have been exposed to online abuse believe in perpetrators, how perpetrators communicate, and ways to prevent them in this context, and to examine the differences and similarities between exposure to online and offline abuse through various situations.The universe of the participants consisted of children and adolescents aged 12-18, who were reached with the criterion sampling method, one of the purposeful sampling methods, and who were exposed to online abuse and accepted to participate in the research as voluntary. The phenomenological research method, one of the qualitative research methods, was used in the research. Face-to-face and online interviews were conducted with the participants. The phenomenological research method, one of the qualitative research methods, was used in the research.Face-to-face and online interviews were conducted with the participants. In the interviews, the research questions prepared by the researcher were answered. In order to ensure the validity and reliability of the research questions, expert opinions were taken, necessary corrections were made in line with the feedback, and validity and reliability were ensured.By analyzing the results obtained in line with the research questions, codes, themes and sub-themes were determined. According to the research findings, it has been seen that sharing information, establishing emotional bonds, constant communication and trying to be friends are frequently used methods in the online abuse process.The findings show that the participants do not have enough awareness on their online abuse experiences due to peer influence and lack of knowledge, and that peer influence, parental structures, current risky behaviors, beliefs and thoughts are effective on self-disclosure behaviors after online abuse. Due to the fact that online sexual abuse has started to find a new place both in the world literature and in our country, it has been seen that sufficient studies have not been reached. The current literature and the findings obtained from the research were discussed together, and suggestions were made to future researchers.
