Tarihsel süreç içerisinde yaşadığı birçok toplumsal olaydan etkilenen sinema, bu olayları
yeniden üretim halinde seyircilere sunmaktadır. Yeniden üretimi de dönem içerisinde yaşamış
insanların sonraki yıllarda sinemasal aktörler olarak aktif konuma geçmeleriyle sağlamaktadır.
Yıllar içerisinde etkisini uzun süre hissettirecek tarihi, siyasi ve toplumsal travmalar yaşayan
Güney Kore’nin bu travmaları sinemasında anlatması beklenilen bir durumdur. Bu çalışma
Güney Kore Sineması’nın 2010 sonrası dönemini araştırmaktadır. İlk olarak kronolojik bir
biçimde Güney Kore sinema tarihi incelenmiştir. Tarihsel olarak sinemayı ve toplumu etkileyen
faktörlerden yola çıkılarak Güney Kore Sineması dönemlere ayrılmıştır. İnceleme sırasında
Güney Kore sineması ve onu etkileyen her türlü siyasal, tarihsel ve toplumsal olaylar
açıklanmıştır. Daha sonra 2010 sonrası Güney Kore sinemasının özellikleri ve 2010 öncesi
dönemde kendisini gösteren temalar belirlenmiştir. Çalışmanın son bölümünde ise amaçlı
örnekleme yöntemi içerisinde ölçüt örneklem kullanılarak seçilen filmler, tematik film analizi
yöntemiyle incelenmiştir. Bu filmlerle birlikte 2010 sonrası Güney Kore sinemasında işlenen
temalar açıklanmış ve ortak bir tematik anlatının varlığı ortaya konmuştur.
Influenced by many social events in the historical process, cinema presents these events to the
audience in reproduction. Reproduction is provided by the people who lived in the period to
become active as cinematic actors in the following years. It is expected that South Korea, which
has experienced historical, political, and social traumas that will make its impact felt for a long
time, will explain these traumas in its cinema. This study investigates the post-2010 period of
South Korean Cinema. First of all, the history of South Korean Cinema was examined
chronologically. Historically, South Korean Cinema is divided into periods based on the factors
affecting cinema and society. During the examination, South Korean Cinema and all kinds of
political, historical, and social events affecting it are explained. Then, the characteristics of
post-2010 South Korean Cinema and the themes that showed themselves in the pre-2010 period
were determined. In the last part of the study, the films selected using criterion sampling in the
purposive sampling method were examined by thematic film analysis. As a result, with these
films, the themes in post-2010 South Korean Cinema were explained and the existence of a
common thematic narrative was revealed.
