DSpace Repository

Quentin Tarantino Sinemasında Metinlerarasılık

Show simple item record

dc.contributor.advisor Uğur, Ufuk
dc.contributor.author Şahin, Ali
dc.date.accessioned 2023-03-22T07:43:41Z
dc.date.available 2023-03-22T07:43:41Z
dc.date.issued 2023
dc.date.submitted 2023
dc.identifier.uri http://earsiv.odu.edu.tr:8080/xmlui/handle/11489/3716
dc.description.abstract Sinema tarihine bakıldığında kameranın icadıyla Lumiere kardeşler toplumları derinden sarsan bir gösterimi gerçekleştirmişlerdir. Ancak Lumiere kardeşler, sinematograf cihazıyla sıradan hayatı, insanların yaşayışını sade bir görüntü dizgisiyle izleyiciye yansıtmıştır. Bu çekilen görüntüler belge film unsurundan öteye gidememektedir. Aynı dönemde yaşayan George Melies ise sinematograf ile insanlara farklı anlamlar sunulabileceğini düşünmüştür. Melies ilk hikâyeci anlatımla ve izleyeni içine çeken, stüdyo içerisinde dekor ve aksesuarları kullanarak filmler oluşturmuştur. Bu filmlere klasik anlatı diye tabir edilen geleneksel sinemasın başlangıcı olabilecek filmler olarak bakılmaktadır. Klasik anlatı sineması Melies’in de ortaya çıkardığı gibi izleyene bir illüzyon sunmaktadır. İzleyen izlediği içerikle kendisini bağdaştırarak, hayatın sorunlarından bir nevi uzaklaşma ihtiyacını gidermektedir. Geleneksel sayılabilecek filmler furyası bu dönemde izleyicilerin ilgisinden dolayı artmıştır. Klasik anlatı filmlerinin yozlaşmaya sebebiyet verdiğini düşünen ve bu filmsel ürünlere karşı modernizm adı altında filmsel içerikler oluşturan yönetmenler ortaya çıkmıştır. Modernizm, 19.yüzyıl sonrası sanayi devrimin ortaya çıkardığı teknolojik gelişmelerin olumsuz etkilerini açıklayan ve insanlar üzerindeki kültürel etkiyi dile getiren bir kavram olarak ortaya çıkmıştır. Modernizm önce kendisini diğer disiplinlerde (edebiyat, resim, heykel, mimari vb.) gerçekleştirmiştir. Sonraki dönemlerde sinema alanında da kendisini etkin şekilde var etmiştir. Sinema alanında modernizm kendisini diğer disiplinlerden aldığı formlarla ve çeşitli sinema akımlarının ortaya çıkmasıyla gerçekleştirmiştir. Modernizm dönemi sinema, geleneksel sinemanın yapaylığına ve tekdüzeliğine karşı çıkan filmlerden oluşmaktadır. Filmler genellikle yönetmenlerin duygu ve işleyiş biçime göre sorun sayılabilecek durumları farklı formlarda yansıtmıştır. Postmodernizm, modernizmin işleyişine karşı oluşturulmuş bir kavram olarak düşünebilir ancak hem geleneksel sinemadan hem de modernist sinemadan kendinde parçalar bulur. Postmodernizm çokseslidir, tek bir çizgide ilerlemeyen bir yapıdır. Postmodernizm döneminde ilk zamanlarda yazınsal alanlardaki alışveriş için metinlerarasılık okuma yöntemleri kullanılmıştır. Ancak sonraki dönemlerde sinema alanında görsel ve filmsel alıntıları tanımlamak için de bu yöntemler ve filmlerarasılık kavramı kullanılmıştır. Metinlerarasılık yöntemi içerisinde bulunan, pastiş parodi, öykünme gibi kavramlar sinema alanında da kullanılagelmiştir. Postmodernist dönem içerisinde değerlendirilen yönetmen Quentin Tarantino yaptığı filmleri geçmişten alıntılar, öykünmeler ile oluşturur. Tarantino’nun filmleri, her dönemden ve yapıdan kendinde izler barındıran çoksesli bir yapıdadır. Çalışmam bu konu hakkındaki literatürde bilgi eksikliğini gidermek için oluşturulmuştur. Çalışmam için konu hakkında alakalı kaynak taraması detaylı bir şekilde yapılmıştır. Konuma dahil ettiğim yönetmenin eserleri örnek görsellerle desteklenmiş ve yönetmenin filmleri metinlerarasılık okuma yöntemiyle değerlendirilmiştir. en_US
dc.description.abstract When we look at the history of cinema, with the invention of the camera, the Lumiere brothers have realized a demonstration that has deeply shaken societies. However, the Lumiere brothers, with the cinematograph device, reflected ordinary life, people's life to the audience with a simple image string. These captured images cannot go beyond the document film element. George Melies, who lived in the same period, thought that different meanings could be presented to people with the cinematograph. Melies has created films using decor and accessories in the studio, with the first storyteller's narration and drawing the viewer in. These films are considered as films that can be the beginning of traditional cinema, which is called classical narrative. Classical narrative cinema, as revealed by Melies, offers an illusion to the viewer. By reconciling itself with the content watched by the viewer, it relieves the need to get away from the problems of life in some way. The fury of films that can be considered traditional has increased due to the interest of the audience during this period. Directors have emerged who think that classic narrative films cause corruption and create filmic content under the name of modernism against these filmic products. Modernism, 19.it has emerged as a concept that explains the negative effects of technological developments brought about by the industrial revolution after a century and expresses the cultural impact on people. Modernism first established itself in other disciplines (literature, painting, sculpture, architecture, etc.) has been realized. In the following periods, he also established himself effectively in the field of cinema. In the field of cinema, modernism has realized itself with the forms it has taken from other disciplines and with the emergence of various cinema movements. Cinema of the modernism period consists of films that oppose the artificiality and uniformity of traditional cinema. Films have usually reflected situations that can be considered problems in different forms according to the way directors feel and function. Postmodernism can be thought of as a concept created against the functioning of modernism, but it finds parts of itself from both traditional cinema and modernist cinema. Postmodernism is polyphonic, it is a structure that does not proceed along a single line. In the first times during the postmodernism period, intertextual reading methods were used for shopping in literary fields. However, in later periods, these methods and the concept of interrelationship were also used to define visual and filmic quotations in the field of cinema. Concepts such as pastiche parody, emulation, which are included in the method of intertextuality, have also been used in the field of cinema. Director Quentin Tarantino, who is evaluated within the postmodernist period, creates his films with quotes from the past and emulations. Tarantino's films are in a polyphonic structure that contains traces of itself from every period and structure. My study was created to address the lack of information in the literature about this topic. For my study, a search of relevant sources on the subject was carried out in detail. The works of the director that I included in the position were supported by sample visuals, and the director's films were evaluated by the method of reading intertextuality. en_US
dc.language.iso tur en_US
dc.publisher Sosyal Bilimler Enstitüsü en_US
dc.rights info:eu-repo/semantics/openAccess en_US
dc.subject Metinlerarasılık, Filmlerarasılık, Göstergelerarasılık, Postmodernizm en_US
dc.subject Intertextualıty, Interfilms, Intersemiotism, Postmodenism en_US
dc.title Quentin Tarantino Sinemasında Metinlerarasılık en_US
dc.title.alternative Intertextualıty In The Cınema Of Quentin Tarantino en_US
dc.type masterThesis en_US
dc.contributor.department Ordu Üniversitesi en_US
dc.contributor.department Sosyal Bilimler Enstitüsü en_US
dc.contributor.authorID 0000-0002-9751-2613. en_US


Files in this item

This item appears in the following Collection(s)

Show simple item record

Search DSpace


Advanced Search

Browse

My Account