Bu çalışmada lise öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılık düzeyi ile sosyal kaygı ve yalnızlık düzeyleri arasındaki ilişkinin belirlenmesi ve akıllı telefon bağımlılık düzeylerinin demografik özelliklere göre nasıl farklılaştığının ortaya konulması amaçlanmıştır. Araştırmada ilişkisel tarama modeli kullanılmıştır. Araştırmanın çalışma grubunu 2017-2018 eğitim öğretim yılında Ordu İli Ünye ilçe merkezindeki devlet okullarına devam eden 284 öğrenci oluşturmaktadır. Verilerin analizinde betimsel analiz yöntemi esas alınmıştır. Çalışmadan elde edilen verilen SPSS 20.0 programı yardımıyla analiz edilmiş ve dağılımın özelliklerinin incelenmesinin ardından frekans yüzde analizi, korelasyon, bağımsız T-Testi, tek yönlü varyans Analizi (ANOVA) testleri uygulanmıştır.
Sonuç olarak; araştırmaya katılan lise öğrencilerinin akıllı telefon bağımlılık düzeyleri ile sosyal kaygı ve yalnızlık düzeyleri arasında istatistiksel olarak anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Akıllı telefon bağımlılık düzeyleri ile sosyal kaygının alt boyutları olan olumsuz değerlendirilme korkusu, genel durumlarda sosyal kaçınma ve huzursuzluk duyma düşük düzeyde pozitif yönde anlamlı bir ilişki olduğu sonucuna ulaşılmıştır. Ayrıca akıllı telefon bağımlılık düzeylerinin sınıf düzeyine, algılanan akademik başarı düzeyine, algılanan ebeveyn tutumuna ve yalnızlık değişkenine göre farklılık gösterdiği sonucuna ulaşılmıştır. Elde edilen bulgulara dayanılarak önerilerde bulunulmuştur.
This study aims to identify the relation between high school students’ level of smart phone addiction and social concern and their level of loneliness and also it aims to reveal how level of smart phone addiction differs by the fact of demographic qualities. In this study relational screening model was used.
In this research, working group contains 284 students that studying in Ünye district of Ordu province in ’17-’18 academic year. Descriptive analysing method is based on to analyse the data. The datas were analyzed by SPSS 20.0 in this research and after analyzing variances of distribution, frequency/percentage analyse, correlations, independence T Test and one-way analysis of varience were applied.
As a result, it is concluded that there is statistically meaningful relationship between smart phone addiction level, social concern and loneliness of the high school students who attended to this research. It is concluded that there is a low level-positive significant relation between smart phone addiction and fear of negative evaluation which is sub-dimension of social concern, social avoidence and distress in general situations, social avoidence and distress in new situations. Besides, it is concluded that level of smart phone addiction differs according to level of grade, perceived academic achievement level, perceived parental attitude and loneliness variances. On the basis of the obtained informations, some suggestions were made.
