Araştırmanın amacı 6. sınıf öğrencilerinin konuşmalarında karşılaşılan
söyleyiş ve boğumlama yanlışlarını tespit etmek ve elde edilen bulgular
doğrultusunda eğitim öğretim faaliyetlerine katkıda bulunmaktır.
Örneklem tarama modeli kullanılarak yapılan bu çalışmanın veri
çözümlemesinde betimsel analize başvurulmuştur. Çalışma grubunu, 2018- 2019
eğitim öğretim yılının birinci döneminde Ordu ili Çaybaşı ilçesi Şehit İslam
Çubuk Ortaokulunda öğrenim görmekte olan 6. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır.
Öğrencilere hazırlıklı ve hazırlıksız üçer konuşma yaptırılmış, konuşmalar kayıt
altına alınmış, kayda alınan konuşmalar deşifre edilmiş, öğrenci konuşmaları ve
konuşmalarda tespit edilen yanlışlar araştırmacı tarafından hazırlanan
“Boğumlama Açısından Konuşma Değerlendirme Formu”nun gerekli yerlerine
yazılmıştır. Belirlenen yanlışlardan hareketle tablolar oluşturulmuş, tablolardan
elde edilen verilerin frekans ve yüzdeleri hesaplanarak araştırmanın bulgularına
ulaşılmıştır.
Elde edilen bulgulara göre öğrencilerin konuşmalarında karşılaşılan
söyleyiş ve boğumlama yanlışlarının başında sesin düşürülmesi gelmektedir. Çok
az bir farkla sesin değiştirilmesi ikinci sırayı alırken ses eklemenin diğer
yanlışlara oranla en az karşılaşılan söyleyiş ve boğumlama yanlışı olduğu
görülmüştür. Öğrencilerin hazırlıklı konuşmalarda hazırlıksız konuşmalara oranla
daha fazla yanlış yaptığı saptanmıştır. Erkek öğrencilerin kız öğrencilere oranla
daha fazla yanlış yaptığı görülmüştür. Sesin bozulması ayrı bir başlık altında
incelenmiş ve bazı öğrencilerin “r, s, z” seslerini doğru çıkaklardan çıkaramadığı
tespit edilmiştir.
Öğrencilerin seslerin çıkaklarını bilmiyor olmaları, yaşadıkları yerin ağız
özelliklerinin konuşmalarına yansıması ve diğer dil becerilerinde karşılaşılan bazı
sorunların öğrencilerin söyleyiş ve boğumlama yanlışlarını yapmalarına neden
olduğu düşünülmektedir.
Türkçe derslerinde öğrencilere sesleri boğumlama egzersizleri yaptırılmalı,
kelimelerin telaffuzunda dikkat edilmesi gereken hususlar uygulamalı olarak
öğretilmelidir. Derslerde konuşma etkinliklerine çokça yer vererek öğrencilerin
yaptığı söyleyiş ve boğumlama yanlışları tespit edilmeli ve tespit edilen yanlışlar
anında düzeltilmelidir.
The aim of the study is to determine the pronunciation and articulation
mistakes seen in the speeches of 6. grade students and to contribute to the
educational activities in accordance with the findings.
Descriptive analysis was applied in the data analysis of this study which
was conducted by using the sample scanning model. The study group consists of
6th grade students, studying at Şehit İslam Çubuk Secondary School in Çaybaşı
district of Ordu province in the first semester of 2018- 2019 academic year. The
students made three prepared and three unprepared speeches, the speeches were
recorded, the recorded speeches were deciphered, speeches of the students and
detected mistakes in the speeches were written in required places of “Speech
Assessment Form In Terms of Articulation” prepared by the researcher. Based on
the detected mistakes, tables were created, and by calculating the frequency and
percentages of the data obtained from the tables, findings of the research came up.
According to the obtained findings, the most common mistake in
pronunciation and articulation in the speeches of the students is lowering the
voice. Changing the voice takes the second place with a slight difference, while
adding voice seems to be the least encountered pronunciation and articulation
mistake, compared to the other mistakes. It is determined that the students made
more mistakes in prepared speeches, compared to the unprepared speeches. It is
seen that male students made more mistakes than female students. Distortion in
voice was studied in a different title and it is determined that some of the students
can not utter the sounds “r, s, z” from the right vents.
It is thought that the students not knowing the vents of the sounds, the
dialect features of the place they live in reflecting on their speeches and some
problems encountered in other language skills cause them to make pronunciation
and articulation mistakes.
In Turkish lessons, the students should be given articulation exercises, and
significant points in utterance of words should be practically taught. By doing lots
of speaking activities in the lessons, pronunciation and articulation mistakes of the
students should be determined and the mistakes should be corrected immediately
