Marvin Neil Simon (1927-2018) was an American playwright, screenwriter,
television joke writer, and one of the most popular and successful dramatists
commercially and artistically in the history of American theatre. This study
explores how Neil Simon utilizes three traditional humour/laughter theories: The
Superiority Theory, the Incongruity Theory, and the Relief Theory, in his Brighton
Beach Memoirs (1983), Biloxi Blues (1985), and Broadway Bound (1986). They
are autobiographical plays and also known as Simon’s BB trilogy. The BB trilogy
is based on family humour and professional, ambition and centres on Simon’s own
life experiences. They are domestic realistic plays. Simon is a playwright who
masterfully employs the assumptions of laughter theories in his works. This study
depicts how these theories are utilized and in what context they are used by Simon.
Furthermore, this study’s major concern is to reveal how drama audiences laugh at
Simon’s one-liners which Simon far excels almost all comedy playwrights. This
study consists of three chapters and an introduction part. The introduction part
covers the aim of the study, the significance/importance of the study, the scope of
the study, the limitations of the study, the literature survey and the methodology of
the study. Chapter One mainly deals with laughter theories with a particular
emphasis on their historical development and leading figures and their significance
to comedy, laughter and domestic realism in American drama. Chapter Two largely
focuses on Simon’s life, his writing style and some major works of him and
synopses of his major plays are briefly mentioned. Chapter Three focuses on the
analysis of the selected dramatic texts revealing the humour/laughter theories. The
study adopts the qualitative analysis research method incorporated into textual
analysis.
Marvin Neil Simon (1927-2018), Amerikalı oyun yazarı, senarist, televizyon şaka
yazarı ve Amerikan tiyatro tarihinin ticari ve sanatsal açıdan en ünlü ve başarılı
oyun yazarlarından birisidir. Bu çalışma, Neil Simon'ın Brighton Beach Memoirs
(Anılar)(1983), Biloxi Blues (Askerliğim) (1985)) ve Broadway Bound (Ver Elini
Broadway) (1986) oyunlarında üç geleneksel mizah/kahkaha teorisini: Üstünlük
Teorisi, Uyumsuzluk Teorisi ve Rahatlama Teorisi’nin nasıl kullandığını ele
almaktadır. Otobiyografik oyunlardır ve Simon’un BB üçlemesi olarak da bilinirler.
BB üçlemesinde, Simon aile mizahını ve kariyerini, tutkularını ve kendi yaşam
deneyimlerini irdelemektedir. Bu oyunlar aile içi gerçekliği konu
edinmektedirler.Simon, eserlerinde kahkaha teorilerinin varsayımlarını ustaca
kullanan bir oyun yazarıdır. Bu çalışma, bu teorilerin Simon tarafından nasıl ve
hangi bağlamda kullanıldığını incelemektedir. Ayrıca, bu çalışmanın ana
amaçlarından birisi de, drama izleyicilerinin ve okuyucuların Simon’un diğer
tiyatro yazarlarına göre en iyi kullandığı tek satırlık güldürü unsurunu nasıl ustaca
ele aldığını ortaya koymaktır. Bu çalışma, üç bölüm ve giriş kısmından
oluşmaktadır. Giriş bölümünde, çalışmanın amacı, çalışmanın önemi, çalışmanın
kapsamı, çalışmanın kısıtları, literatür taraması ve çalışmanın metodolojisi yer
almaktadır. Birinci Bölüm, ağırlıklı olarak mizah/gülme teorilerinin tarihsel
gelişimlerine ve bu teorilerin öncülerine, bu teorilerin önemine, aile içi gerçekliği
ele alan Amerikan draması’na vurgu yapmaktadır. İkinci Bölüm, ağırlıklı olarak
Simon’un hayatını, üslubunu ve belli başlı oyunlarını özetleri ile birlikte ele
almaktadır. Üçüncü Bölüm, mizah/kahkaha teorilerinin seçki dramatik metinlerde
nasıl ele alındığını ve analiz edildiklerini içermektedir. Çalışmada metin analizi ve
nitel araştırma yöntemi kullanılmıştır.
