Ebeveynleri Boşanmış Ve Boşanmamış Ergenlerin Öz Yeterlik Ve Sosyal Destek Düzeylerinin Karşılaştırılması

Abstract

Bu araştırma, ebeveynleri boşanmış ve ebeveynleri boşanmamış ergenlerin öz yeterlik ve sosyal destekleri açısından karşılaştırıldığı betimsel bir çalışmadır. Araştırmanın çalışma grubu; 2012-2013 eğitim-öğretim yılı güz döneminde İstanbul ili Bahçelievler ilçesinde yer alan resmi ortaöğretim kurumlarında öğrenim gören 168 ebeveynleri boşanmış ve 133 ebeveynleri boşanmamış öğrencilerden oluşan toplam 301 ergenden oluşmaktadır. Araştırma verileri Muris (2001) tarafından geliştirilen ve Telef (2011) tarafından Türkçe uyarlaması yapılan Çocuklar İçin Öz yeterlik Ölçeği; Dubow ve Ullman (1989) tarafından geliştirilen, Türkçe uyarlaması Gökler (2007) tarafından yapılan Çocuk ve Ergenler İçin Sosyal Destek Değerlendirme Ölçeği kullanılmıştır. Ayrıca öğrencilerin demografik bilgileri araştırmacı tarafından hazırlanan Kişisel Bilgi Formu ile elde edilmiştir. Araştırmadan elde edilen verilerin analizinde Çok Değişkenli Varyans Analizi (MANOVA) Analizi kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre; Ergenlerin sosyal destek puanları ve öz yeterlik puanlarının, ailelerinin evli ve boşanmış olmalarına bağlı olarak değişmediği bulunmuştur. Ayrıca ebeveynlerinin boşanmış veya boşanmamış ergenlerin sosyal destek ve öz yeterlik düzeylerinin değişmemesi cinsiyet, anne eğitim durumu, baba eğitim durumu, ailenin algılanan gelir durumu, algılanan akademik başarı ve ebeveynlerinin ayrılık süreleri çerçevesince değerlendirilmiştir.

The aim of this study is to compare of self-efficacy and social support of adolescents whose parents are divorced or non-divorced. This study is based on descriptive method. The study group of the research consists of 301 high school students who were attending 2012-2013 academic year in Bahçelievler, İstanbul. In this study group 168 students have divorced parents, 133 have non-divorced parents. The data of this research were collected with Self-Efficacy Questionnaire for Children (SEQ-C) that was first developed by Muris (2001) and adapted into Turkish by Telef (2011). Social Support Appraisals Scale Children and Adolescents was developed by Dubow ve Ullman (1989) and adapted into Turkish by Gökler (2007) and Personel Information Form which was developed by the researcher. While analyzing research data, multivariate analysis of variance (MANOVA) analyses methods were used. Adolescents’ self-efficacy scores and social support scores were not differed significantly according to marital status of parents. In addition, the change in social support and self-efficacy levels of parents' divorced or not divorced adolescents was assessed in terms of gender, maternal education status, mother father education status, perceived income status of the family, perceived academic achievement, and separation time of their parents