Sınıf Öğretmeni Adaylarının Çevre Eğitimi Özyeterlik Algılarının İncelenmesi

Abstract

Bu çalışmada, Çevre Eğitimi dersi alan ve almayan sınıf öğretmeni adaylarının özyeterlik algılarının farklı değişkenler açısından incelenmesi amaçlanmıştır. Araştırma betimsel tarama modelinde gerçekleştirilmiş olup, araştırmaya Ordu Üniversitesinde öğrenim gören Sınıf Öğretmenliği öğrencilerinden oluşan 49’u kadın ve 23’ü erkek olmak üzere toplam 72 öğretmen adayı katılmıştır. Öğretmen adaylarının 45’i 1. sınıfa, 27’si 2.sınıfa devam etmekte olup, 54 kişi şehirde, 18 kişi ise kırsalda yetişmişlerdir. Veri toplama aracı olarak Özdemir, Vural ve Aydın (2009) tarafından geliştirilen “Çevre Eğitimi Özyeterlik Algı Ölçeği” kullanılmıştır. 5’li likert tipinde toplam 15 maddeden oluşan ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı 0.76 olarak hesaplanmıştır. Araştırma verilerinin analizinde bağımsız gruplar t-testi ve Mann Whitney-U testleri kullanılmıştır. Elde edilen bulgulara göre, çevre eğitimi dersi alan ve almayan öğrencilerin çevre eğitimi özyeterlik algısı karşılaştırıldığında iki grup arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıştır. Ancak dersi alan öğretmen adaylarının puan ortalamalarının dersi almayan öğretmen adaylarından yüksek olduğu görülmüştür. Ayrıca, erkeklerin çevre eğitimi özyeterlik algı puanlarının kadınların özyeterlik algı puanlarından yüksek olduğu belirlenmiştir. Öğretmen adaylarının yetiştikleri yerleşim birimine göre ise iki grup arasında anlamlı bir fark bulunmamakla beraber kırsalda yetişen öğretmen adaylarının çevre eğitini özyeterlik algısı şehirde yaşayan öğretmen adaylarına göre daha yüksektir.