Klasik Türk Şiirinde Batıl İlimler

Abstract

Batıl ilimler olarak da adlandırılan gizli ilimler yahut garip ilimler özel bilgi isteyen ve ehlinin azaldığı bir ilim mecrasıdır. Batıl ilimler, bilhassa günümüzde girift bir alana sapmıştır. Klasik Türk Edebiyatı şairleri birçok ilimle iştigal ettikleri gibi gizli ilimlerle de ilgilenmişlerdir. Şairler, sevgiliye bir büyücü gözüyle bakmışlardır. Bu sebeple sevgiliyle beraber sık sık sihir kelimesi ve türevleri olan musahhar, teshir vb. yanında efsûn, tılsım kelimelerini de kullanmışlardır. Şairler, garip ilimlerle sadece sevgiliyi yüceltmekle kalmamış kendi sanatlarını da bu vasıtayla övmüşlerdir. Bu çalışmada Klasik Türk Edebiyatının şekil bulduğu 15. yüzyıldan başlayarak zayıflamanın hızla gerçekleştiği 19. yüzyıla kadar kaleme alınan divanlardan kırkı esas alınarak Sihir ve Tılsım ilimlerinin Klasik Türk Şiirinde ne şekilde kullanıldığı ve bu ilimlerin şairler için ne anlam ifade ettiği ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Suppertious scince which is called secret or strange science want special knowledge and who know this science reduce day by day. The science deviated complex area nowadays. Classical Turkish literature poets were interested secret science as they engaged with several sciences. Peoets have a look through to their darlings like magican, so they used the sihir word and derivatives musahhar, teshir etc. and charms, amulets words with darling. Poets didn't only glorify their darlings they magnify their arts with this way. In the study we used forty divan which was formed Classical Turkish literature starting from the 15th century. What manner of sorcery and spells used in the classical Turkish poetry and tried to explain what science means for the poet stated that these trends.