Renk katkı maddesi olan tartrazin gıda ürünlerinde, ilaç ve kozmetikte yaygın olarak
kullanılmaktadır. Ancak, metabolik aktivatör (S9 karışımı) varlığında ve yokluğunda
tartrazin ve metabolitlerinin insandaki genotoksisitesi detaylı olarak araştırılmamıştır. Bu
nedenle, bu çalışmanın amacı tartrazin ve metabolitlerinin, insan periferal lenfosit
kültürlerindeki sitotoksik ve genotoksik etkilerini, kromozom anormallikleri (KA) ve
mikronükleus (MN) testleri kullanılarak incelemektir. Tartrazinin hücre bölünmesi
üzerindeki sitotoksik etkisini belirlemek için, mitotik indeks (MI) ve nükleus bölünme
indeksi (NBI) de hesaplanmıştır. Kültürler S9 karışımı varlığında ve yokluğunda 625, 1250,
2500 µg/ml tartrazin dozları ile muamele edilmiştir. S9 karışımı içermeyen hücre kültürleri
48 saat tartrazine maruz bırakılırken, S9 karışımı ilave edilen kültürler 3 saat boyunca
tartrazine maruz bırakılmıştır. Ayrıca hem negatif hem de pozitif kontrol grupları
oluşturulmuştur.
Çözücü kontrol ile karşılaştırıldığında, S9 karışımı yokluğunda en yüksek konsantrasyonun
MI değerini önemli ölçüde düşürmesinden dolayı, tartrazin sitotoksik etki göstermiştir.
Tartrazin ve metabolitleri S9 karışımı varlığında veya yokluğunda yüksek
konsantrasyonlarda KA ve KA içeren anormal hücreleri önemli ölçüde artmıştır. Hem S9’lu
hem de S9’suz kültürlerde en yüksek tartrazin konsantrasyonunda önemli ölçüde artmış MN
değerleri bulunmuştur. Sonuçlarımız tartrazinin, insan lenfosit kültürlerinde sitotoksisiteyi
uyarabildiği ve hem tartrazinin hem de metabolitlerinin genotoksik etkiye sahip olduğu
göstermiştir. Tartrazinin mutajenite ve genotoksisitesinin etkilerini belirlemek ve insanda,
özellikle çocuklarda olası bir risk değerlendirmesi yapmak için farklı hücre hatlarının
kullanıldığı daha hassas çalışmaların yapılması gereklidir.,
The colour additive, tartrazine, is widely used in food products, drugs and cosmetics.
However, genotoxicity of tartrazine and its metabolites has not been investigated in the
presence and absence of of a metabolic activator (S9 mix) in human in detail. Therefore, the
aim of this study is to investigate the cytotoxic and genotoxic effects of tartrazine and its
metabolites on cultured human lymphocytes by using chromosome aberration (CA) and
micronucleus (MN) tests. Mitotic index (MI) and nuclear division index (NDI) were also
calculated to determine the cytotoxic effect of tartrazine for cell division. Cultures were
treated with 625, 1250 and 2500 µg/ml of tartrazine in the presence and absence of S9 mix.
While the cells were treated with tartrazine for 48 h in cultures without S9 mix, the cultures
with S9 mix were exposed to tartrazine for 3 h. Both negative and positive control groups
were also established.
Tartrazine showed cytotoxic effect at the highest concentration due to significant decrease in
MI in the absence of S9 mix when compared with solvent control. Tartrazine and metabolites
significantly increased the CAs and aberrant cells in the presence and absence of S9 mix at
the higher concentrations. Increased MN values in cultures with and without S9 mix were
found to significantly at the highest concentration tested. Our results indicated that tartrazine
can induce cytotoxicity, and both it and its metabolites have genotoxic potential on human
lymphocyte cultures. More sensitive studies are necessary by using different cell lines to
evaluation the effects of its mutagenicity and genotoxicity, and to make a possible risk
assessment in human, especially in children.
