Farklı Üre Uygulamalarının Fındıkta Mineral Beslenme Ve Verim Üzerine Etkisi

Abstract

Deneme, 2017-2018 ve 2018-2019 yıllarında Ordu-Gölköy yöresinde Çakıldak fındık çeşidinin hâkim olduğu çiftçi bahçesinde yürütülmüştür. Deneme, tesadüf parselleri deneme deseninde yürütülmüştür. Farklı üre uygulamalarının yaprak N konsantrasyonu, yaprak mineral beslenmesi, fındık meyve verimi ve randımanı üzerine olan etkileri belirlenmiştir. Toprak analiz değerlerine göre 26 kg N da-1 üre gübresi iki farklı metod ve dönemde uygulanmıştır. Birinci denemede, Üre (26 kg N da-1) tek seferde (1150 g ağaç-1- üre) yüzeye serpme ve toprak derinliğine (0-10 cm ) gömme şeklinde olmak üzere uygulanmıştır. İkinci denemede ise Üre (26 kg N da-1) iki eşit parçaya bölünerek (13+13 kg N da-1: 575 g+575 g ağaç-1 -üre ) ilk kısmı tomurcuk patlatma (Mart ayı) döneminde olmak üzere diğer kısmı da fındık olum dönemi başında (Mayıs ayı) yüzeye serpme ve yüzey altına (0-10 cm) gömme şeklinde uygulanmıştır. Farklı yöntem ve dönemlerde ürenin 26 kg N da-1 uygulanmasıyla yaprakların N konsantrasyonunda artış sağladığı saptanmıştır. Denemenin birinci yılında, kontrol bitkisinin yaprak N konsantrasyonu %1.34 iken topraktan yüzey altına iki eşit parçaya bölünerek üre uygulanması sonucunda yaprak N konsantrasyonu %2.21 olarak belirlenmiştir. İkinci yıl yapılan çalışma sonuçlarına göre ise; kontrol bitkisinin yaprak N konsantrasyonu %1.82 iken ürenin yüzey altına iki eş parçaya bölünerek 0-10 cm derinliğe gömülmesi sonucunda N konsantrasyonu %2.10 bulunmuştur. Farklı yöntem ve dönemlerde üre uygulamalarının fındık verim ve kalitesi üzerine etkisi istatistiki olarak p<0.05 düzeyinde önemli olduğu belirlenmiştir. İlk yılın sonuçlarına göre, ürenin iki eş parçaya bölünerek uygulamasının kontrole göre verimi %49 oranında, ikinci yıl ise %28 oranında iki yılın ortalaması olarak ise %38.5 oranında arttırdığı saptanmıştır. Ürenin, iki eşit parçaya bölünerek yüzey altına uygulanmasının randıman üzerine etkileri incelendiğinde kontrole göre farklılıklar oluşturduğu ancak bu farklılıkların istatistiki olarak önemli olmadığı belirlenmiştir. Sonuç olarak, ürenin iki eşit parçaya bölünerek ilk kısmının tomurcuk patlatma dönemi (Mart ayı) diğer kısmının da fındık olum döneminin başında (Mayıs ayı) 0-10 cm toprak derinliğine uygulamasının diğer uygulamalara göre daha etkili yöntem olduğu saptanmıştır.

The experiment was carried out in a farmer orchard with Çakıldak hazelnut variety in the vicinity of Ordu-Gölköy in 2017-2018 and 2018-2019 years. The experiment was carried out in a completely randomized design. The effects of different urea applications on leaf N concentration, leaf mineral nutrition, nut fruit yield and yield were determined. Considering the data of soil analysis, 26 kg N da-1 urea was applied using two periods and methods. In the first experiment, a single dose of urea (26 kg N da-1) was applied onto the soil surface and into 0-10 cm soil depth. In the second experiment, urea (26 kg N da-1 soil) was split into two equal parts (13+13 kg N da-1) and the first part was applied at budding stage (March) and the other part was applied at hazelnut ripening period (May) as N1 (13+13 kg N da-1) surface broadcasting and into 0-10 cm soil depth. In different methods and periods, Tthe application of 26 kg N da-1 urea fertilizer resulted in an increase in leaf N concentrations. In the first year of the experiment, the leaf N concentration of the control plant (N0) was 1.34% whereas it was 2.21% in both above N1 (26 kg N da-1) and below N1 (13+13 kg N da-1) soil surface applications. A similar trend was appeared in the second year of the experiment. Accordingly, the leaf N concentration of the control plant (N0) was 1.82% while it was found as 2.10% in N1 (13+13 kg N da-1) below soil application into 0-10 cm soil depth. In different methods and periods, the effects of urea applications from the soil on hazelnut yield was positive as p<0.05 compared to the control. According to the results of the first year, it was determined that the application of the urea was divided into two equal parts increased by 49% compared to the control, and the second year increased by 28%, and the average of the two years was 38.5%. When the effects of urea on the yield by dividing it into two equal parts were examined, it was determined that there were differences according to the control, but these differences were not statistically significant. In conclusion, it was determined to be more effective method by applying urea divided into two equal parts, the bud blasting period (March) and the other part was applied to the soil depth of (0-10 cm) at the beginning of the fruit formation (May) in compared to other applications.