Eski Uygur Türkçesinde Ünlemler

Abstract

Türk dil tarihinde Eski Uygurlardan günümüze kadar ulaşan eserlerin dili önem arz etmektedir. Bu eserler üzerine yapılan metin çalışmaları kadar, dil çalışmalarının da genel Türk diline katkıda bulunduğu açıktır. Eski Uygur Türkçesinde ayrıntılı olarak ele alınmamış konulardan biri de ünlemlerdir. Eski Uygur metinlerinden hareketle bir derlem oluşturarak ünlemler tespit edilmiş ve bir sınıflandırmaya tabi tutulmuştur. Bu tezde Eski Uygur Türkçesi derleminde tespit edilen (y)A, Ay, ya, ay-a, muna, awu/auu gibi ünlemler seslenme/çağrı, duygu, gösterme, soru, cevap/onay, kelime biçiminde ünlemler olmak üzere beş kategoride ele alınarak, bunlar üzerinden tespit ve değerlendirmeler ortaya konmuştur.

In the history of Turkish language, the language of the works that have survived from the Old Uighurs to the present day is important. It is clear that language studies contribute to the general Turkish language as much as textual studies on these works. One of the topics that have not been discussed in detail in Old Uyghur Turkish is interjections. By creating a corpus based on Old Uyghur texts, interjections were identified and subjected to a classification. In this thesis, interjections such as (y)A, Ay, ya, ay, ay-a, muna, awu/auu, which were identified in the Old Uyghur Turkish corpus, were analyzed in five categories: call/call, emotion, demonstration, question, answer/confirmation, interjections in the form of words.