Okul Öncesi Öğretmen Adaylarının Kodlamaya Yönelik Tutum ve Öz-Yeterlik Düzeylerinin İncelenmesi

Abstract

21. yüzyılda teknolojinin hızla yaygınlaşması, yaşamın tüm alanlarında olduğu gibi eğitim ortamlarında da değişim yaşanmasına sebep olmuştur. Bu bağlamda, 21. yüzyıl koşullarında bireylerin sahip olması beklenen becerilerden biri olan kodlama uygulamaları giderek popüler bir hale gelmiştir. Bu bakış açısından hareketle bu çalışmanın temel amacı, okul öncesi öğretmen adaylarına Kodu Game Lab ile Scratch platformları aracılığıyla kodlama uygulamalarını tanıtmak ve kodlamaya yönelik tutum ve öz-yeterlik düzeylerini belirlemektir. Ayrıca öğretmen adaylarının kodlamaya yönelik görüşlerinin tespit edilmesi hedeflenmiştir. Bu amaç doğrultusunda çalışmada karma metot araştırma desenlerinden gömülü desen kullanılmıştır. Uygulama süreci Teknoloji Entegrasyonu Planlama Modeli (TIP) kapsamındaki aşamalar takip edilerek dizayn edilmiş ve 13 hafta boyunca okul dışı öğrenme ortamı şeklinde sürdürülmüştür. Araştırmanın nicel verileri “Programlamaya İlişkin Öz Yeterlilik Algısı Ölçeği” ve “Programlama Dillerine Yönelik Tutum Ölçeği” kullanılarak elde edilmiştir. Nitel veri toplama aracı olarak ise yarı-yapılandırılmış görüşme formu kullanılmıştır. Bu veri toplama araçları uygulama sürecinin başlangıcında ve sürecin sonunda ön-test ve son-test şeklinde uygulanmıştır. Nicel verilerin analiz edilmesi amacıyla SPSS paket programı kullanılmıştır. Nitel veriler ise içerik analizi ile incelenmiştir. Araştırma sonuçlarına göre katılımcıların kodlamaya yönelik öz-yeterlik ve tutum düzeylerinin istatistiksel olarak anlamlı şekilde yükseldiği görülmüştür. Kodlamaya ilişkin öz-yeterlik ve tutum düzeyleri arasında ise pozitif yönlü anlamlı bir ilişki bulunduğu tespit edilmiştir. Bununla birlikte, cinsiyetin öz-yeterlik ve tutum düzeyleri üzerinde anlamlı bir etkisi olmadığı belirlenmiştir. Bunun yanı sıra katılımcılar genel olarak kodlama uygulamalarının eğlenceli, kolay ve özgürleştirici olduğunu ifade etmişlerdir.

The rapid spread of technology in the 21st century has led to changes in educational environments as well as in all areas of life. In this context, coding implementations, which are one of the skills expected to be possessed by individuals in the 21st century, have become increasingly popular. From this point of view, the main purpose of this study is to introduce coding practices to pre-school pre-service teachers through the Kodu Game Lab and Scratch platforms and to determine their attitudes and self-efficacy levels towards coding. In addition, it was aimed to determine the views of pre-service teachers about coding. For this purpose, embedded design, one of the mixed method research designs, was used in the study. The implementation process was designed by following the stages within the scope of Technology Integration Planning Model (TIP) and continued as an out-of-school learning environment for 13 weeks. Quantitative data of the study was obtained by using the “Computer Programming Self-Efficacy Scale” and the “Attitudes towards Programming Languages Scale”. A semi-structured interview form was used as a qualitative data collection tool. These data collection tools were applied as pre-test and post-test at the beginning and end of the implementation process. SPSS package program was used to analyze the quantitative data. Qualitative data was investigated with content analysis. According to the results of the research, it was seen that the self-efficacy and attitude levels of the participants towards coding increased statistically significantly. It has also been determined that there is a positive and significant relationship between the levels of self-efficacy and attitude towards coding. However, it was determined that gender didn’t have a significant effect on self-efficacy and attitude levels. In addition, participants generally stated that coding practices are fun, easy, and liberating.