Gebelere Verilen Emzirme Danışmanlığının Doğum Sonrası Emzirme Öz-Yeterliliği ve Bebek Beslenmesi Tutumuna Etkisi

Abstract

Bu araştırma, doğum öncesi dönemde gebelere verilen emzirme danışmanlığının, postpartum dönemde emzirme öz-yeterliliği ve bebek beslenmesi tutumuna etkisini belirlemek amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Prospektif randomize kontrollü deneysel tipteki araştırmanın örneklemini Ordu Üniversitesi Eğitim Araştırma Hastanesi Kadın Hastalıkları ve Doğum polikliniklerine başvuran gebe kadınlar oluşturmuştur. Girişim grubu 69 gebe, kontrol grubu 69 gebe olmak üzere toplam 138 gebe çalışmaya alınmıştır. Araştırma verileri 16/03/2021-15/12/2021 tarihleri arasında toplanmıştır. Veriler kadınların sosyal ve demografik özelliklerini kapsayan kişisel bilgi formu, Antenatal Emzirme Öz-Yeterlilik Ölçeği (kısa form), Postnatal Emzirme Öz-Yeterlilik Ölçeği (kısa form) ve Bebek Beslenmesi Tutum Ölçeği (Iowa) ile toplanmıştır. Girişim grubuna doğum öncesi dönemde 60-90 dakikalık yüz yüze görüşme ile emzirme eğitimi verilmiştir. Eğitimde slayt sunumu, bebek modeli ve meme maketi kullanılmıştır. Araştırma verileri, tanımlayıcı istatistikler, ki-kare, bağımlı ve bağımsız gruplarda t testi, tekrarlı ölçümlerde ANOVA ve Bonferroni ve LSD post-hoc ile değerlendirilmiştir. Ölçeklerin güvenirlik analizi Cronbach Alfa güvenirlik katsayısı ile değerlendirilmiştir. Sonuçların yorumlanmasında anlamlılık düzeyi p<0.05 alınmıştır. Bulgular: Araştırma kapsamına alınan girişim grubundaki kadınların yaş ortalaması 25.26±4.26, %46.4’ü üniversite mezunu, %55.1’i ev hanımı; kontrol grubundaki kadınların yaş ortalaması 26.0±5.26, %40.6’sının üniversite mezunu, %69.6’sının ev hanımı olduğu belirlenmiştir. Doğum sonrası dönemde girişim grubundaki kadınların %74.1’i; kontrol grubundaki kadınların %79.6’sı sezaryen ile doğum yapmıştır. Girişim grubundaki kadınlar doğum sonrası birinci haftada emzirme ile ilgili problemleri kontrol grubuna göre daha az yaşamıştır (p=0.030). Doğum sonrası birinci hafta bebek ağırlıkları her iki grupta benzer özellik gösterirken, sekizinci haftada bebek ağırlığı girişim grubu lehine anlamlı derecede farklı bulunmuştur (p=0.009). Doğum öncesi dönemde girişim ve kontrol grubunun EÖYÖ ve Bebek Beslenmesi Tutum Ölçeği (Iowa) puan ortalaması arasında istatistiksel olarak fark yok iken, EÖYÖ puan ortalaması doğum sonrası birinci hafta (p=0.001), dördüncü hafta (p=0.001) ve sekizinci hafta (p=0.003) ölçümlerinde girişim grubu lehine istatistiksel olarak anlamlı farklılıklar olduğu belirlenmiştir. Bebek Beslenmesi Tutum Ölçeği (Iowa) puan ortalamalarında ise anlamlı bir fark olmadığı saptanmıştır (p>0.05). Sonuç: Verilen eğitim doğum sonrası birinci haftada yaşanabilecek emzirme problemlerini önlemede etkili olmuştur. Doğum sonrası sekizinci hafta bebek ağırlığını pozitif yönde etkilemiştir. Eğitim, annelerin emzirme öz-yeterlilik düzeyini olumlu yönde etkilemiş bebek beslenmesi tutumu üzerine etkili olmamıştır.

This study was conducted to determine the effect of breastfeeding counseling given to pregnant women in the prenatal period on breastfeeding self-efficacy and infant feeding attitude in the postpartum period. Material and Method: The sample of the prospective randomized controlled experimental study consisted of pregnant women who applied to the Obstetrics and Gynecology outpatient clinics of Ordu University Training and Research Hospital. The study was planned on a total of 138 pregnant women, 69 of whom were in the intervention and control groups. The study data were collected between the dates of 16/03/2021 and 15/12/2021. Data were collected with a personal information form covering the social and demographic characteristics of women, Antenatal Breastfeeding Self-Efficacy Scale (short form), Postnatal Breastfeeding Self-Efficacy Scale (short form) and Iowa Infant Feeding Attitude Scale (IIFAS). In the prenatal period, breastfeeding training was given to the intervention group with a 60-90 minute face-to-face interview. Slide presentation, baby model and breast model were used in the training. The data of the study were evaluated with descriptive statistics, chi-square, t test in dependent and independent groups, ANOVA in repeated measurements, and Bonferroni and LSD Post-Hoc tests. The reliability analysis of the scales was evaluated with the Cronbach Alpha reliability coefficient. The significance level was taken as p<0.05 in the interpretation of the results. Results: The mean age of the women in the intervention group included in the study was 25.26±4.26, %46.4 were university graduates, %55.1 were housewives; It was determined that the mean age of the women in the control group was 26.0±5.26, %40.6 were university graduates, and %69.6 were housewives. In the postpartum period %74.1 of women in the intervention group; %79.6 of the women in the control group gave birth by cesarean section. Women in the intervention group experienced fewer problems with breastfeeding in the first week after delivery compared to the control group (p=0.030). While the baby weights at the first week after birth showed similar characteristics in both groups, the baby weights at the eighth week were significantly different in favor of the intervention group (p=0.009). While the intervention and control groups showed similar characteristics in terms of the mean scores of the Breastfeeding Self-Efficacy Scale (BSES) and IIFAS in the prenatal period; It was determined that there were statistically significant differences in favor of the intervention group in the first week (p=0.001), fourth week (p=0.001) and eighth week (p=0.003) after birth in the BSES mean scores, and there was no significant difference between the groups in the IIFAS mean scores (p>0.05). Conclusions: The training provided has been effective in preventing breastfeeding problems that may occur in the first week after birth. The eighth week after birth had a positive effect on infant weight. Education had a positive effect on mothers' breastfeeding self-efficacy levels, but not on infant feeding attitudes.