Gövde Ekstansör ve Abdominal Kas Yorgunluğunun Statik ve Dinamik Denge Üzerine Etkileri

Abstract

Amaç: Hareket içeren bütün spor branşlarında azami öneme sahip denge bileşenleri vücudun merkezi bölgesinde bulunan kasların yorgunluğu ile ilişkilendirilebilir. Bu bağlamda, çalışmanın amacı gövde ekstansör ve abdominal kas gruplarının statik yorgunluk düzeylerinin statik ve dinamik denge bileşenlerine etkilerinin incelenmesidir. Gereç ve Yöntem: Yaşları 18-24 arasında değişen toplam sağlıklı 40 gönüllü (10 sporcu kadın; 10 sporcu erkek, 10 sedanter kadın, 10 sedanter erkek) çalışmaya katılmıştır. Katılımcılar, gövde ekstansör veya abdominal kasları için izometrik yorgunluk protokolü tamamlamışlardır. Sonrasında zıt kas grupları için yorgunluk protokolüne katılmaları istenmiştir. En aktif kasılma halinde bulunan gövde ekstansörleri lumbar erector spinae (LE), multifidus (ML) ve latissimus dorsi (LD), kaslarından, abdominal kas yorgunluğu için modifiye edilmiş ters Biering Sorsen posizyonunda external oblique (EO), rectus abdominis (RA) ve internal oblique (IO) kaslarından katılımcının baskın tarafından ölçümler yapılmıştır. Değerler kablosuz yüzeysel Ag/AgCl elektrotlar ile Noraxon marka (myoMUSCLE, Noraxon, Scottsdale, AZ, USA) cihaz ile alınmıştır. Gönüllülerin dinamik ve statik denge ölçümleri test protokolünden önce ve test protokolü sonrası EMG analizini takiben yapılmıştır. Dinamik ve statik denge ölçümleri CSMI TecnoBody PK-252 izokinetik denge sistemi kullanılarak elde edilmiştir Bulgular: Çalışmaya katılan gönüllülerin ön-test ve son-test statik ve dinamik denge değerleri incelendiğinde, dinamik denge bileşeni olan ATE ve statik denge gözü kapalı (GK) değerlerinde bir fark tespit edilmemiştir p>.05. Gözü açık (GA) statik denge değerlerinde ise ön-test ve son-test değerlerinde istatistiksel olarak fark bulunmuştur p<.01. Çalışmaya katılan sporcu ve sedanter gönüllülerin ön-test ve son-test dinamik, GA statik ve GK statik denge değerlerinde istatistiksel olarak bir fark bulunmamıştır p>.05. Çalışmaya katılan kadın ve erkek katılımcıların ön-test ve son-test statik ve dinamik denge değerleri incelendiğinde, dinamik denge bileşeni olan ATE değerlerinde kadın ve erkek katılımcılar arasında istatistiksel olarak bir fark tespit edilmiştir p<.05. Statik denge bileşenlerinde ise cinsiyetler arası bir fark tespit edilmemiştir p>.05. Gövde ekstansör kaslarının yorgunluğu için uygulanan Biering Sorsen pozisyonunun agonist ve antagonist kas gruplarının koordineli yorgunluk değerlerinin ortalama değerlerine göre kadın ve erkek bireyler arasında istatistiksel olarak fark tespit edilmiştir (p<.05). Sonuç: Yorgunluk protokolü süresinde gözü açık olan gönüllülerin GA statik dengelerinde bozulmalar görülmüştür. Bu sonuç yorgunluk protokolü süresince gözü açık olan gönüllülerin denge bozulmalarının da yine gözü açık pozisyonda oluştuğunu göstermiştir. Çalışmamızda ki ko-yorulma değerlerini incelediğimizde, sporcu ve sedanter bireylerin gövde ekstansör kaslarının ko-yorulma değerlerinde bir fark tespit edilmemişken abdominal kasların ko-yorulma değerlinde ise istatistiksel bir fark bulunmuştur.

Purpose: The balance components of maximum importance in all sports with motion can be associated with the fatigue of the muscles in the central part of the body. In this context, the purpose of the study was to investigate the effects of static fatigue levels on the static and dynamic balance components of the trunk extensor and abdominal muscle groups. Materials and Method: Forty healthy volunteers (10 female athletes; 10 male athletes, 10 sedentary females, 10 sedentary males) aged 18-24 participated in the study. Participants completed an isometric fatigue protocol for the trunk extensor or abdominal muscles. They were then asked to participate in the fatigue protocol for opposite muscle groups. The most active contractile trunk extensors include lumbar erector spinae (LE), multifidus (ML) and latissimus dorsi (LD), muscles, external oblique (EO), rectus abdominis (RA) Oblique (IO) muscles were measured by the dominant side of the participant. Values were taken with Noraxon brand (myoMUSCLE, Noraxon, Scottsdale, AZ, USA) with wireless superficial Ag / AgCl electrodes. Dynamic and static equilibrium measurements of the volunteers were performed before and after the test protocol following EMG analysis. Dynamic and static equilibrium measurements were obtained using the CSMI TecnoBody PK-252 isokinetic equilibrium system. Results: When the pre-test and post-test static and dynamic equilibrium values of the volunteers included in the study were examined, no difference was found in the dynamic equilibrium component ATE and static equilibrium closed eyes (CE) p>0.05. There was a statistically significant difference between pre-test and post-test values of open eye (OE) static balance values p<0.01. There was no statistically significant difference between pre-test and post-test dynamic, OE static and CE static balance values of the athletes and sedentary volunteers who participated in the study p>0.05. When the pre-test and post-test static and dynamic balance values of the male and female participants were examined, a statistically significant difference was found between male and female participants in the ATE values which are dynamic balance VI components. There was no difference between the genders in terms of static balance components p>0.05. A statistically significant difference was found between male and female subjects according to the mean values of coordinated fatigue values of agonist and antagonist muscle groups of Biering Sorsen position applied for fatigue of trunk extensor muscles (p<0.05). Conclusion: OE static balances of the volunteers who were open during the fatigue protocol were impaired. This result showed that the disordered balance of volunteers who were open during the fatigue protocol also occurred in the open eye. When we examined the co-fatigue values in our study, no difference was found in the co-fatigue values of the trunk extensor muscles of athletes and sedentary individuals, but a statistically significant difference was found in the co-fatigue values of abdominal muscles.