6.Sınıf Öğrencilerinin Konuşmalarında Karşılaşılan Söyleyiş ve Boğumlama Yanlışları

Abstract

Araştırmanın amacı 6. sınıf öğrencilerinin konuşmalarında karşılaşılan söyleyiş ve boğumlama yanlışlarını tespit etmek ve elde edilen bulgular doğrultusunda eğitim öğretim faaliyetlerine katkıda bulunmaktır. Örneklem tarama modeli kullanılarak yapılan bu çalışmanın veri çözümlemesinde betimsel analize başvurulmuştur. Çalışma grubunu, 2018- 2019 eğitim öğretim yılının birinci döneminde Ordu ili Çaybaşı ilçesi Şehit İslam Çubuk Ortaokulunda öğrenim görmekte olan 6. sınıf öğrencileri oluşturmaktadır. Öğrencilere hazırlıklı ve hazırlıksız üçer konuşma yaptırılmış, konuşmalar kayıt altına alınmış, kayda alınan konuşmalar deşifre edilmiş, öğrenci konuşmaları ve konuşmalarda tespit edilen yanlışlar araştırmacı tarafından hazırlanan “Boğumlama Açısından Konuşma Değerlendirme Formu”nun gerekli yerlerine yazılmıştır. Belirlenen yanlışlardan hareketle tablolar oluşturulmuş, tablolardan elde edilen verilerin frekans ve yüzdeleri hesaplanarak araştırmanın bulgularına ulaşılmıştır. Elde edilen bulgulara göre öğrencilerin konuşmalarında karşılaşılan söyleyiş ve boğumlama yanlışlarının başında sesin düşürülmesi gelmektedir. Çok az bir farkla sesin değiştirilmesi ikinci sırayı alırken ses eklemenin diğer yanlışlara oranla en az karşılaşılan söyleyiş ve boğumlama yanlışı olduğu görülmüştür. Öğrencilerin hazırlıklı konuşmalarda hazırlıksız konuşmalara oranla daha fazla yanlış yaptığı saptanmıştır. Erkek öğrencilerin kız öğrencilere oranla daha fazla yanlış yaptığı görülmüştür. Sesin bozulması ayrı bir başlık altında incelenmiş ve bazı öğrencilerin “r, s, z” seslerini doğru çıkaklardan çıkaramadığı tespit edilmiştir. Öğrencilerin seslerin çıkaklarını bilmiyor olmaları, yaşadıkları yerin ağız özelliklerinin konuşmalarına yansıması ve diğer dil becerilerinde karşılaşılan bazı sorunların öğrencilerin söyleyiş ve boğumlama yanlışlarını yapmalarına neden olduğu düşünülmektedir. Türkçe derslerinde öğrencilere sesleri boğumlama egzersizleri yaptırılmalı, kelimelerin telaffuzunda dikkat edilmesi gereken hususlar uygulamalı olarak öğretilmelidir. Derslerde konuşma etkinliklerine çokça yer vererek öğrencilerin yaptığı söyleyiş ve boğumlama yanlışları tespit edilmeli ve tespit edilen yanlışlar anında düzeltilmelidir.

The aim of the study is to determine the pronunciation and articulation mistakes seen in the speeches of 6. grade students and to contribute to the educational activities in accordance with the findings. Descriptive analysis was applied in the data analysis of this study which was conducted by using the sample scanning model. The study group consists of 6th grade students, studying at Şehit İslam Çubuk Secondary School in Çaybaşı district of Ordu province in the first semester of 2018- 2019 academic year. The students made three prepared and three unprepared speeches, the speeches were recorded, the recorded speeches were deciphered, speeches of the students and detected mistakes in the speeches were written in required places of “Speech Assessment Form In Terms of Articulation” prepared by the researcher. Based on the detected mistakes, tables were created, and by calculating the frequency and percentages of the data obtained from the tables, findings of the research came up. According to the obtained findings, the most common mistake in pronunciation and articulation in the speeches of the students is lowering the voice. Changing the voice takes the second place with a slight difference, while adding voice seems to be the least encountered pronunciation and articulation mistake, compared to the other mistakes. It is determined that the students made more mistakes in prepared speeches, compared to the unprepared speeches. It is seen that male students made more mistakes than female students. Distortion in voice was studied in a different title and it is determined that some of the students can not utter the sounds “r, s, z” from the right vents. It is thought that the students not knowing the vents of the sounds, the dialect features of the place they live in reflecting on their speeches and some problems encountered in other language skills cause them to make pronunciation and articulation mistakes. In Turkish lessons, the students should be given articulation exercises, and significant points in utterance of words should be practically taught. By doing lots of speaking activities in the lessons, pronunciation and articulation mistakes of the students should be determined and the mistakes should be corrected immediately