Genç Futbolcularda Dar Alan Oyunları ile Anaerobik Güç Değeri Arasındaki İlişkinin Araştırılması

Abstract

Amaç: Bu çalışma, düzenli antrenman yapan genç yaş kategorisinde bulunan futbolcuların anaerobik performans özelliklerinin dar alan oyunları ile ilişkisinin incelenmesi amacıyla yapılmıştır. Gereç ve Yöntem: Araştırma Ordu ili amatör futbol liginde oynayan genç futbolcular ile gerçekleştirilmiştir. Haftada 4-5 gün sıklıklarla futbola özgü teknik, taktik ve kondisyon antrenmanları yapan 16-18 yaş aralığındaki 16 erkek futbol oyuncusuyla çalışıldı. Oyunculardan testler ve müsabakalar esnasında dâhil edilme kriterlerini sağlayanlarla çalışma yapıldı. Oyunculardan elde edilen parametreler istatistiksel olarak değerlendirilmeye alındı. Çalışmadaki dâhil edilme kriterleri, oyuncunun en az 3 yıl spor geçmişi olması, çalışmasını engelleyecek akut ya da kronik sakatlığının bulunmaması, haftada toplamda 10 saatin altında antrenman yapmamış olması ve üç müsabakada da 90 dk boyunca oyunda kalmış olması olarak belirlendi. Çalışmaya katılacak sporcuların ilk olarak antropometrik ölçümleri (boy, vücut ağırlığı, deri kıvrım kalınlığı, çevre ölçümleri) ve dinlenik nabız ölçümleri yapıldı. Araştırma grubuna yönelik olarak, kişisel bilgi formu doldurulacak sonra, üç aylık çalışmanın öncesinde ve sonrasında; boy uzunluğu ölçümleri stadiometre kullanılarak, vücut ağırlığı ölçümleri bir vücut analizörü kullanılarak, saha ve laboratuvar testleri ise wingate anaerobik bisiklet ergometresi, Gps yelekleri ve polar saaat yardımı ile gerçekleştirilmiştir. Yapılan tüm ölçüm ve testler esnasında gruplar rastgele oluşturuldu. Ölçüm ve testler öncesi deneklerin genel ve özel ısınmaları sağlandı. Testler arasında verilen dinlenme aralıkları ile (kendisini dinlenmiş hissettiğinde) birlikte her bir test üç kez tekrarlandı ve en iyi değer kaydedildi. Antropometrik ölçümlerde genel prensipler esas alındı. Elde edilen değerlerin normal dağılım sergiledikleri Shapiro-Wilk testi ile analiz edildi. Verilerin analizinde tanımlayıcı istatiksel değerler alınmış ve gruplar arası karşılaştırmalar için Tekrarlı Ölçümler İçin Varyans Analizi, ikili karşılaştırmalar için Bonferroni, ilişkilendirmeler için korelasyon testleri uygulandı. Bulgular: Çalışmaya katılan grubun dar alan oyunları ve kat ettiği mesafe arasında, koşu hızlarına göre anlamlı farklılık tespit edilmiştir (p<0.05). Mesafeye göre kalp atım hızlarında anlamlı fark bulunamamıştır (p>0.05). Kalp atım hızı ile yorgunluk indeksi arasında pozitif yönlü bir anlamlı bir ilişki tespit edilmiştir. Sonuçlar: Sonuç olarak sporcuların anaerobik kapasite ve güç seviyeleri, yüksek yoğunlukta egzersizler ile düzenli antrenman programları dizayn ederek geliştirebilir. Bu anlamda antrenman planlamaları içerisinde bireysel farklılıklar, antropometrik veriler, motorsal özellikler, çevresel koşullar ve branşlara göre doğru zamanlamalarla yerleştirerek oluşturulmalıdır.

Purpose: This study investigated the correlation between anaerobic performance and small-sided games in young footballers who exercise regularly. Materials and Methods: The research design focused on young amateur soccer players from the amateur football league in Ordu, Turkey. The sample consisted of male soccer players aged 16-18 years engaging in technical, tactical, and conditioning exercises for 4 or 5 days a week. The inclusion criteria were (1) having been doing sports for at least three years, (2) having no acute or chronic disorder, (3) training for at least 10 hours a week, (4) having played to the end in three competitions. Those who met the inclusion criteria during tests and competitions were included in the sample. Data were collected using tests. First, anthropometric characteristics (body height and weight, skinfold thickness, and circumference) and resting heart rate were measured. Participants completed a personal characteristics questionnaire. For all subjects, they will fill in the personal information formula, after three weeks of application; height measurements can be performed with the help of a stadiometer, body measurements with a body analyzer, field and laboratory engineering wingate anaerobic ergometer, GPS vests and polar watch. All measurements and tests were performed on groups unbeknownst to one another. Participants were allowed to warm up before the measurements and tests. Each test was repeated three times, including rest intervals (when the participant felt rested), and the best score was recorded. The anthropometric tests were based on general principles. The data which were normally distributed, were analyzed using the Shapiro-Wilk test. Descriptive statistical values were used for data analysis. A repeated-measures analysis of variance was used for in-between comparison. The Bonferroni was used for pairwise comparison. Correlation tests were used to determine the relationship between the variables. Results: The group that participated in the study narrow space between games and distance covered, running speed based on significant differences were detected (p <0.05). There was no significant difference in heart rate according to distance (p>0.05). Heart rate is a positive and significant relationship between fatigue index were determined. Conclusion: High intensive exercises and regular training programs should be developed to help athletes improve their anaerobic capacity and strength. Those exercises and programs should have schedules tailored to personal, anthropometric and motor characteristics, environmental conditions and sports branches.