Abstract:
Bu çalısmada, Çevre Eğitimi dersi alan ve almayan sınıf öğretmeni
adaylarının özyeterlik algılarının farklı değiskenler açısından incelenmesi
amaçlanmıstır. Arastırma betimsel tarama modelinde gerçeklestirilmis olup,
arastırmaya Ordu Üniversitesinde öğrenim gören Sınıf Öğretmenliği
öğrencilerinden olusan 49’u kadın ve 23’ü erkek olmak üzere toplam 72
öğretmen adayı katılmıstır. Öğretmen adaylarının 45’i 1. sınıfa, 27’si 2.sınıfa
devam etmekte olup, 54 kisi sehirde, 18 kisi ise kırsalda yetismislerdir. Veri
toplama aracı olarak Özdemir, Vural ve Aydın (2009) tarafından gelistirilen
“Çevre Eğitimi Özyeterlik Algı Ölçeği” kullanılmıstır. 5’li likert tipinde
toplam 15 maddeden olusan ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı
0.76 olarak hesaplanmıstır. Arastırma verilerinin analizinde bağımsız gruplar
t-testi ve Mann Whitney-U testleri kullanılmıstır. Elde edilen bulgulara göre,
çevre eğitimi dersi alan ve almayan öğrencilerin çevre eğitimi özyeterlik
algısı karsılastırıldığında iki grup arasında anlamlı bir farklılık
bulunmamıstır. Ancak dersi alan öğretmen adaylarının puan ortalamalarının
dersi almayan öğretmen adaylarından yüksek olduğu görülmüstür. Ayrıca,
erkeklerin çevre eğitimi özyeterlik algı puanlarının kadınların özyeterlik algı
puanlarından yüksek olduğu belirlenmistir. Öğretmen adaylarının yetistikleri
yerlesim birimine göre ise iki grup arasında anlamlı bir fark bulunmamakla beraber kırsalda yetisen öğretmen adaylarının çevre eğitini özyeterlik algısı
sehirde yasayan öğretmen adaylarına göre daha yüksektir.
