Loratadin’in İnsan Periferal Lenfositleri Üzerindeki Sitotoksik Ve Genotoksik Etkileri

Abstract

Bu çalışmada, alerjik semptomların tedavisinde sıklıkla kullanılan loratadinin (LOR) etken maddesinin insan periferal lenfosit hücrelerindeki in vitro genotoksik etkileri, kromozom anormalliği (KA), mikronükleus (MN) ve kardeş kromatid değişimi (KKD) testleri kullanılarak araştırılmıştır. Ayrıca test maddesinin hücre bölünmesi üzerindeki sitotoksik etkisini belirlemek için, mitotik indeks (MI), nükleus bölünme indeksi (NBI) ve proliferasyon indeksi (PI) hesaplanmıştır. Hücre kültürleri LOR’in 5, 15 ve 25 µg/ml’lik konsantrasyonlara 48 saatlik süreyle maruz bırakılmıştır. Ayrıca hem negatif hem de pozitif kontrol grupları da oluşturulmuştur. LOR’in KKD, KA ve MN oluşumu üzerindeki etkileri incelendiğinde, negatif kontrol ile karşılaştırıldığında LOR’in test edilen tüm dozlarda bu değerleri istatistiksel açıdan önemli olacak kadar artırmadığı görülmüştür. PI, MI ve NDI değerleri, LOR konsantrasyonunun artışına paralel olarak azalmıştır. MI’de doza bağlı bir azalma olmasına rağmen, negatif kontrol karşılaştırıldığında istatistiksel anlamda önemli düşüşler kullanılan yüksek konsantrasyonları olan 15 ve 25 µg/ml’de saptanmıştır. LOR’in test edilen tüm dozlarında PI ve NBI değerlerindeki doza bağlı azalmalar negatif ve pozitif kontrole göre kıyaslandığında aralarında istatistiksel açıdan farklılık bulunmamıştır. Çalışmamızın sonuçları, LOR’in test edilen tüm dozlarda genotoksik etkiye sahip olmadığını, ancak doza bağlı olarak PI ile NBI üzerindeki zayıf sitostatik potansiyeli ve yüksek dozlarda MI’i istatistiksel açıdan anlamlı derecede düşürmesi bu ilacın in vitro koşullarda sitotoksik etkisinin olabileceğini göstermektedir. Bu ilacın hücre bölünmesi üzerindeki engelleyici etkisinin açıklanması ve sitotoksik, genotoksik ve apoptotik etkileri arasındaki ilişkinin belirlenebilmesi için, hem insan periferal lenfositleri hem de değişik hücre serileri üzerinde daha detaylı in vitro ve in vivo çalışmaların yapılması gerekmektedir.,

In this study, in vitro genotoxic effects of loratadine (LOR) which has been widely used to treat allergic symptoms were investigated in peripheral human lymphocytes by using chromosomal aberrations (CA), micronucleus (MN) and sister chromatid exchange (SCE) tests. In addition to these methods, mitotic index (MI), nuclear division index (NDI) and proliferation index (PI) were also calculated to determine the cytotoxic effect of test substance for cell division. The cell cultures were treated with 5, 15 and 25 µg/ml concentrations of LOR for 48 hours. Both negative and positive control groups were also established. When the effects of LOR were examined on formation of KKD, KA and MN, it did not increase these values were statistically significant at all concentrations tested compared with the negative control. PI, MI and NDI values decreased linearly as LOR concentration increased. Although a dose-dependent decrease was observed in the MI, statistically significant decreases were detected at higher concentrations (15 and 25 µg/ml) compared with the negative control. Dose-dependent decreases were observed in the PI and NDI were not found statistically significant at all LOR concentrations tested compared with the negative and positive controls. The results of this study show that LOR has not genotoxic effect at all the concentrations tested, but it may have a cytotoxic effect in vitro condition due to weak cytotoxic effects in PI and NDI in a dose-dependent manner and significantly decrease the MI in high doses. Further detailed studies are required to elucidate the inhibitory effect on cells division and to determine the relationship between cytotoxic, genotoxic and apoptotic effects of this drug in human peripheral blood lymphocytes and different cell lines in vitro and in vivo.