Kadınların Cinsel Sıkıntıları ve Evlilik Doyumları Arasındaki İlişki

Abstract

Amaç: Bu araştırma kadınların cinsel sıkıntıları ve evlilik doyumları arasındaki ilişkinin ve etkili faktörlerin incelenmesi amacıyla yapıldı. Gereç ve Yöntem: Tanımlayıcı ve kesitsel tipte olan araştırmanın örneklemine, en az 18 yaşında olan, evli ve menapoza girmeyen Jinekoloji Polikliniklerine başvuran ve araştırmaya katılmayı kabul eden 291 kadın alındı. Araştırmanın verileri Kişisel Bilgi Formu, Evlilik Doyum Ölçeği (EDÖ) ve Kadın Cinsel Sıkıntı Ölçeği (KCSÖ) ile toplandı. Verilerin değerlendirilmesinde tanımlayıcı istatistiksel yöntemler, Student t-testi, One Way ANOVA testi, Kruskal Wallis testi, Mann Whitney U testi, Sheffe testi ve Pearson korelasyon katsayısı kullanıldı. Bulgular: Kadınların KCSÖ puan ortalaması 8.02±9.17, EDÖ puan ortalaması 50.85±8.89 bulundu. Kadınların %26.1’inde cinsel sıkıntı belirlendi. Cinsel sıkıntısı olmayan kadınların, cinsel sıkıntısı olan kadınlara göre evlilik doyum puanlarının daha yüksek olduğu ve farkın istatiksel olarak anlamlı olduğu saptandı (p=0.000). Kadınların KCSÖ ve EDÖ puanları arasında negatif yönde orta düzeyde ilişki olduğu belirlendi (r=-.450, p=0.000). KCSÖ puanları ile eşin yaşı (r=.118) ve evlilik süresi (r=.169) arasında pozitif yönde “zayıf” düzeyde; evlenme yaşı ile (r=-.194) negatif yönde “zayıf” düzeyde ilişki olduğu bulundu. Eşinin ve kendisinin eğitim düzeyi ilkokul-ortaokul mezunu olan, aile baskısıyla evlenen, üriner inkontinans, idrar yolu ve üreme sistemi enfeksiyonu yaşayan, kronik hastalığı olan ve ilaç kullanan, eşinde erken boşalma, sertleşme sorunu olan kadınların KCSÖ puan ortalamalarının daha yüksek olduğu ve gruplar arası farkların anlamlı olduğu bulundu (p<0.05). Eşinin ve kendisinin eğitim düzeyi üniversite mezunu olan, çekirdek ailede yaşayan, gelir durumu iyi olan, anlaşarak evlenen, aile planlaması yöntemi kullanan ve modern yöntem kullanan, idrar yolu ve üreme sistemi enfeksiyonu yaşamayan, eşinde erken boşalma, sertleşme sorunu olmayan kadınların EDÖ puan ortalamalarının daha yüksek olduğu ve gruplar arası farkların anlamlı olduğu bulundu (p<0.05). Sonuç: Kadınların cinsel sıkıntı yaşamasının evlilik doyumunu etkilediği, cinsel sıkıntılarının artması ile evlilik doyumlarının azaldığı belirlendi.

Aim: This study was conducted to investigate the relationship between women's sexual distress and marital satisfaction, and the effective factors in this regard. Material and Method: This descriptive and cross-sectional study was carried out with 291 women, who were at least 18 years old, married, not entered menopause and who applied to gynecology outpatient clinics and agreed to participate in the study. The study data were collected by the Personal Information Form, the Marriage Satisfaction Scale (MSS) and the Female Sexual Distress Scale (FSDS). For data analysis, descriptive statistics, student's ttest, One Way ANOVA, Kruskal Wallis test, Mann Whitney U test, Sheffe test and Pearson correlation coefficient were used. Results: The average FSDS score of females was 8.02±9.17, and the mean MSS score was 50.85±8.89. Sexual distress were found in 26.1% of the women. Women without sexual distress were found to have higher marital satisfaction scores than women with sexual distress and the difference was statistically significant (p=0.000). It was determined that there was a moderate correlation between negative FSDS and MSS scores in women (r = -. 450, p = 0.000). Positive correlations were found between FSDS scores and spouse age (r = .118), duration of marriage (r = .169) and marriage age (r = -. 194). The average FSDS scores were significantly higher in the women, who was primary and secondary school graduate, married with family repressive, who had urinary incontinence, urinary tract and reproductive system infection, had chronic illness and drug use, who had a spouse with premature ejaculation and erectile dysfunction problems (p<0.05). The average MSS score was higher in the women who had been college graduate, were living in nuclear family, had good income, married with consent, were using modern family planning methods, had no urinary tract and reproductive system infections, and whose spouses had no premature ejaculation and erectile dysfunction problems, and the differences between the groups were significant (p<0.05). Conclusion: It was determined that women's sexual distress affect marital satisfaction and that increased sexual distress decreases their marital satisfaction.