HÂFIZ ABDULKÂDİR İZMİRÎ’NİN DÜRERÜ’L-Mİ’RÂC ADLI ESERİ

Abstract

Klâsik Türk edebiyatında, Hz. Peygamber’e duyulan yoğun sevginin tezahürü olarak ortaya çıkan edebi türlerden biri olan miraçnameler, Hz. Muhammed’in Mekke’den, Mescid-i Aksa’ya oradan da göklere olan yolculuğunu konu alan eserlerdir. Kur’an’da isra hadisesine değinilmesine rağmen miraç olayına açıkça değinilmemesi ile beraber hadis ve tefsir kaynaklarında isra ve miraç hadisesinin merhaleleri ve ayrıntıları hususunda farklı rivayetlerin olması konu ile ilgili birçok tartışmalara ve farklı görüşlere sebebiyet vermiştir. Bu meselelerin ana hatlarıyla incelenip, aklî ve naklî deliller getirilerek çözülmesi hususunda kaleme alınan eserlerden biri olan Dürerü’l-Mi’râc, İran edebiyatında büyük bir otoriteye sahip olan Abdurrahman Câmî’nin “Mir’âtü’l-Akâ’id” adlı eserinde müstakil bir şekilde bulunan “Risâle-i Mi’râciye’sine” yazılmış olan bir şerhtir. Tezimizin giriş bölümünde şerh ve şerh edebiyatına dair bilgiler verildikten sonra Abdurrahman Câmî ve Hâfız Abdulkâdir’in hayatı ve eserleri hakkında bilgi verilmiştir. Birinci bölümünde eser; dil, şerh metodu ve muhteva bakımından incelenmeye tabii tutulmuştur. İkinci bölümde ise eserin Latin Alfabesine aktarılmış hâli yer almaktadır.

Classical Turkish literature, prophet Muhammed of the literary genres that emerged as the manifestation of the intense love for the Prophet, miracnames, Hz. Muhammad’s journey from Mecca to Masjid al-Aqsa and from there to the skies are dealt in Miracname. Although the incident od Isra is not mentioned explicitly in the Qur’an, the fact that there are different narratives about the stages and details of hadith and commentary has led to many discussions and different opinions on the subject. Dürerü’l-Mir’ac, which is one of the works that are analyzed in terms of solving these problems by bringing out the intellectual and transport evidences, is found in Abdurrahman Câmî’s book Mir’âtü’l-Akâ’id which has great authority in Iranian literature. İn a private form Risâle-i Mi’râciyye a commentary written. As the work is an interpretation, in the introduction part of the thesis infirmation about interpretation and interpretation literature was given. In the same part, there is information about Abdurrahman Câmî and Hâfız Abdulkâdir. In the first chapter, the work was examined in terms of language, grammar, meter and literary arts. In the content part of this chapter, the ascension event (miraj) which is the subject of the work was explained in general terms through text analysis. In the second part, the work was transferred into the Latin alphabet