Sınıf Öğretmeni Adaylarının Çevre Eğitimi Özyeterlik Algılarının İncelenmesi

Abstract

Bu çalısmada, Çevre Eğitimi dersi alan ve almayan sınıf öğretmeni adaylarının özyeterlik algılarının farklı değiskenler açısından incelenmesi amaçlanmıstır. Arastırma betimsel tarama modelinde gerçeklestirilmis olup, arastırmaya Ordu Üniversitesinde öğrenim gören Sınıf Öğretmenliği öğrencilerinden olusan 49’u kadın ve 23’ü erkek olmak üzere toplam 72 öğretmen adayı katılmıstır. Öğretmen adaylarının 45’i 1. sınıfa, 27’si 2.sınıfa devam etmekte olup, 54 kisi sehirde, 18 kisi ise kırsalda yetismislerdir. Veri toplama aracı olarak Özdemir, Vural ve Aydın (2009) tarafından gelistirilen “Çevre Eğitimi Özyeterlik Algı Ölçeği” kullanılmıstır. 5’li likert tipinde toplam 15 maddeden olusan ölçeğin Cronbach Alpha güvenirlik katsayısı 0.76 olarak hesaplanmıstır. Arastırma verilerinin analizinde bağımsız gruplar t-testi ve Mann Whitney-U testleri kullanılmıstır. Elde edilen bulgulara göre, çevre eğitimi dersi alan ve almayan öğrencilerin çevre eğitimi özyeterlik algısı karsılastırıldığında iki grup arasında anlamlı bir farklılık bulunmamıstır. Ancak dersi alan öğretmen adaylarının puan ortalamalarının dersi almayan öğretmen adaylarından yüksek olduğu görülmüstür. Ayrıca, erkeklerin çevre eğitimi özyeterlik algı puanlarının kadınların özyeterlik algı puanlarından yüksek olduğu belirlenmistir. Öğretmen adaylarının yetistikleri yerlesim birimine göre ise iki grup arasında anlamlı bir fark bulunmamakla beraber kırsalda yetisen öğretmen adaylarının çevre eğitini özyeterlik algısı sehirde yasayan öğretmen adaylarına göre daha yüksektir.